Οι κριτικές του μέλους user-1361x

Εξαιρετικό ρεαλιστικό Αυστραλιανό γουέστερν με βασικό θέμα την μοίρα των Αβορίγινων. Δεν θα μπορούσε να μην έχει καταπληκτική φωτογραφία και πλάνα της Αυστραλιανής ενδοχώρας. Δεν δουλεύει μόνο η "υπογ

Παρουσιάζεται μέσα από συγκεκριμμένους χαρακτήρες και ένα (μάλλον εξωπραγματικό αλλά αποζημειώνει με την πρωτοτυπία του) σενάριο μια κοινωνία πρόθυμη μόνο να ξεχάσει και να αποσιωπήσει τις ενοχές της.

Οσκαρικό με δίκαιη αναγνώριση των ερμηνειών. Ίσως έπρεπε να αποφύγει το απλοϊκό δίπολο κακη φαρμακευτική vs καλή που μπλοκάρει την επιχειρούμενη από το σκηνοθέτη παρουσίαση του Αμερικανικού συστήματος

Ιδέα αιφνιδιαστικά πρωτότυπη, που αξιζε όμως λίγο περισσότερη προσοχή σεναριακά (προχωρώντας η ταινία δίνει κάποιες επεξηγήσεις, μάλλον χαλάνε την αρχική εντύπωση). Κατά τα άλλα έχουμε μια πολύ καλή

Ένα αριστουργηματικό στιγμιότυπο μιας εποχης μέσα από την διαδρομή δύο χαρακτήρων. Ενός σεριαλ κιλερ που επικαλείται χοντροκομμένα άλλοτε χριστιανικές, άλλοτε αναρχικές ιδέες και άλλοτε επικαλείται πα

Κάποιες φορές έτυχε, το πρόγραμμα με την σύντομη περιγραφή της ταινίας να σε προδιαθέτει αρνητικά, αλλά παρακολουθώντας την, η ταινία σε κέρδιζε. Δεν είναι η περίπτωση μας. Εδώ τα πράγματα γίνονται (π

Πάντα νεανική και απολαυστική, με χαρακτήρες που βρίσκονται μόνο σε κόμικς ( η ντίβα, οι κακοί, το φιλικό ζευγάρι) και ηθοποιούς όμορφα να τους αποδίδουν έτσι (επιτηδευμένα ψεύτικα), φωτογραφία, χρώμα

Ένας ανισόρροπος κεντρικός χαρακτήρας (που αποδίδεται αλλού πολύ καλά και αλλού υπερβολικα) σε μια τεχνητά ( και αποτυχημένα) ανισσοροπη και υπερβολική απόδοση της ιστοριας από τη μεριά του σκηνοθέτη,

Μια μαγική ιδέα που φτιάχνει μια απλά εξαιρετική ταινία. Ενας φυλακισμένος μετατρέπεται σε αφηγητή (παραμυθά) και ξέρει ότι όταν (και αν) τελειώσει την ιστορία του στους κρατούμενους, τον περιμένει έν

Από την ανυποληψία και την κοροϊδία μέχρι την χρήση της δύναμης και συχνά και του φόνου για να απλοποιήσει τη ζωή του ο κεντρικός ήρωας (ένας επαρχιακός αστυνόμος) ένα τσιγάρο δρόμος (αλλά δεν καπνίζε

Εξαιρετική φωτογραφία με κύριο θέμα το νερό (βυθός, θάλασσα, υγροί τοίχοι) και αλλαγή μακρυνών και κοντινών πλάνων που υποστηρίζει την μυθοπλασία (δίνει την εντύπωση δουλειάς με μεγάλη λεπτομέρεια). Η

Πρωτότυπη ευφυέστατη sci-fi (μαύρη) κωμωδία με ένα "παρανοϊκά" πυκνογραμμένο σενάριο, καταιγιστικό ρυθμό και χιούμορ (στυλ Φϊλιπ Ντικ). Με φόντο μια Αμερική μετά το τέλος ενός πυρηνικού πολέμου βγαλμ

Σε ένα διαστημόπλοιο με επιζώντες για μια δεύτερη αμφίβολη ευκαιρία στον Αρη (η Γη έχει υποστεί οικολογική καταστροφή) ένα ατύχημα το κατευθύνει στο χάος. Αν και το οικοσύστημα είναι ασταθές μοιάζει ν

Η σκηνοθέτης πατάει στον οικολογικό μυστικισμό και την όμορφη φωτογραφία στο δάσος και χτίζει ένα εντυπωσιακό και πολύπλοκο οικοδόμημα στο πρώτο μισό της ταινίας, το οποίο ομως δεν μπορεί να απαντήσει

Απολαυστικοί πρωταγωνιστές και αρκετό χιούμορ στήνουν μια ευχάριστη κωμωδία. Το σεναριο επισης είναι τόσο (επιτηδευμένα) ψεύτικο που μόνο κωμωδία μπορεί να υποστηρίξει. Όταν ο σκηνοθέτης (π.χ. στην τε

Διασκεδαστική κωμωδία, που στηρίζεται στην "τρελλή" αντιστροφή του γονεϊκού ρόλου και υποστηρίζεται όμορφα από την (σωστα εδώ) υπερβολική ερμηνεία του Cage. Τίμια ταινία εξαρχής με πολύ περιορισμένες

sci-fi με την (αξιοσημείωτη) πρωτοτυπία τον ρόλο του κεντρικού ήρωα να τον παίζει ένα χωριό του Αμαζονίου (Γαλατικό) απέναντι σε μια ομάδα μισθοφόρων, που έρχονται να επιταχύνουν τα νεοφιλελεύθερα σχ

Μια ποιητική ταινία αναφορικά με τη (μη) δικαίωση των θυμάτων των εγκλημάτων μιας κεντροαμερικάνικης χούντας. Η κινηματογραφική ποίηση εκφράζεται με τα πλάνα, τη μουσική και σεναριακά με την εμφάνιση

Η πρώτη ταινία της σειράς, έχει την 1η εφαρμογή της ιδέας, εντυπωσιακό ασπρόμαυρο που δένει νεογοτθικα με την μουσική. Δεν υπάρχει ακόμα καμμιά διάθεση για αλληγορίες, αντίθετα προσπαθούν με μέτριο τρ

Ψυχολογικό θρίλερ με τον παρανοϊκό δολοφόνο να παλεύει να κρύψει την τύχη που ετοιμάζει για το θύμα του και την κοπέλλα να παλεύει να βρεί το θάρρος να παλέψει για την σωτηρία. Πολύ καλή (σαν σε καλό

Χρώματα σε αντίθεση με το σκοτάδι, φτιάχνουν πλάνα όμορφης αισθητικής σε συνδυασμό με τη μουσική. Μια δεύτερη παράλληλη στορία (μια νέα κοπέλλα στο μόντελινγκ μοιάζει να γίνεται περιζήτητη, αλλά η ίδι

Για αρχή ίσως η πιό πετυχημένη απόδοση χαρακτήρα στην ταινία να έγινε από τον Alice Cooper (γιατί δεν μιλάει, δεν κάνει κανένα μορφασμό, ούτε κίνηση). Μετά ο σκηνοθέτης επιστρατεύει το αρχεγονο κακό

Με μεγάλα ατού την πρωταγωνίστρια, αλλά και την σχεδίαση των χαρακτήρων ο σκηνοθετης προσπαθεί. Και ενώ τα παραπάνα από μόνα τους πάνε εξαιρετικά, έρχεται το σενάριο. Ναι μεν αποφεύγει να κάνει την η

Απρόσμενα καλό, αν είχε αποφύγει και στο τέλος να κάνει πανταχού παρόντα τον πιτσιρικά (π.χ. τον είχε κρατήσει μόνο για την τελευταία σκηνή) και να χάσει 'ετσι λίγο σε ρεαλιστικότητα, θα πήγαινε ακόμη

Η ταινία χωρίζεται σε 3 μέρη. Στο 1ο η συζυγική ρουτίνα που δεν ήταν ανάγκη να κάνει τον θεατή να βαριέται. Στο 2ο πολύ πειστικό με το γνωστό παιχνιδιάρικο στυλ του Σαμπρολ και στο 3ο και πιο οδυνηρό

Καταθλιπτική και τρομακτική κυρίως χάρη στο ψυχολογικό άδειασμα (που συμβαίνει συχνά στους συγγενείς των θυμάτων) η και την αδυναμία και παθητικότητα του κεντρικού ήρωα, όταν έρχεται η στιγμή να διαλέ

Πολύ γεμάτη δουλειά στους χαρακτήρες και τις ερμηνείες. Δύσκολα θα μπορούσε να τα πάει καλύτερα μια ταινία που αυτοπεριορίζεται σε μια απλή (εστω και σε βάθος) καταγραφή του μικρόκοσμου μιας ισπανικής

Ο κεντρικός πρωταγωνιστής (πολύ καλή η απόδοση του) ανάμεσα σε 2 διαφορετικές εκδοχές του χρόνου. Για αρχή η κακέκτυπο - μάσκα του λαγού πρέπει να συμβολίζει το λαγό στην Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων κ

Cult υλικά, επιτηδευμένα ψεύτικες ερμηνείες, παραλογισμοι , συμβολισμοί και αλλά πολλά στον "ορισμό" της επίδρασης του σουρεαλισμού στην 7 τεχνη (κυριαρχία του ονείρου, αυτοματισμός - αυτονόμηση από

Σύγχρονος "Γαλλικός" κινηματογράφος (με τους συντελεστες του να μην είναι Γάλλοι). Μπορεί να είναι και κατορθωμα. Βαρετή πλοκή, ψεύτικοι στην πλειοψηφία τους χαρακτήρες (όχι συνειδητά) τους οποίους κ

Δεν κοίταξα τους τίτλους τέλους, αλλά μοιάζει με παραγωγή του Γαλλικού Ινστιτούτου. Αν είναι έτσι εξηγούνται πολλά και για τους ρυθμούς της ταινίας και τη φλυαρία της ( μετά την πρώτη χρήση της σε προ

Κ-12 αποκλείεται. Θα μπορούσε να είναι σενάριο των Κοέν, αλλά μέχρι εκεί και βέβαια καταλαβαίνεις αμέσως ότι δεν είναι δικιά τους η ταινία. Παρ όλα αυτά πατάει και χτίζει στην τοξικότητα του κεντρικο

Ενα επίτηδες υποτυπώδες σενάριο για να μείνει ο θεατής στην αντίθεση και το σοκ που ακολουθεί, τελικά δεσμεύει και τη ταλαντούχα σκηνοθέτη σε μια (αδεια) καταγραφή των συμβάντων. Σε 2 ζευγάρια ο ένας

Συλλαμβάνει και περιγράφει σωστά την ανεκτικότητα της κοινωνίας σε τέτοια ζητήματα, που πάει πακέτο με την προσπάθεια να πληγεί η μνήμη των θυμάτων ( και αλλού να θυματοποιηθουν οι θύτες). Από εκεί κ

Ok θα συμφωνήσω με όσους βλέπουν πολύ συμβατική γραφή, την ιστορία της ακτιβίστριας - δημοσιογράφου να θυμίζει αντίστοιχες Αμερικάνικες ταινίες. κλπ. Το πιό βασικό όμως σε μια ταινία είναι η ίδια η ισ

Γέλιο στα ( λίγα ) καλα , συμπάθεια για την μάταιη προσπάθεια του να στηριχθούν τα (περισσότερα) κρύα η άκυρα αστεία του. Το σενάριο του υπερέχει αυτών του Τζέρυ Λιούις, αλλά εδώ απέχει πολύ από τα σ

Γεμάτη κεντρική ιδέα, που αποκαλύπτεται (σωστά) στο τέλος και όμορφη χρήση της αλληγορίας. Ανιση σκηνοθετική προσέγγιση από σημειο σε σημείο της ταινίας και αυξομειώσεις στην ένταση (που πρέπει να δ

Έχοντας δουλέψει περισσότερο τα πλάνα του, το κλίμα του, αλλά και την κεντρική του θεματογραφία προσπαθεί να αθροίσει τα είδη (από νουάρ, μέχρι τρελη κωμωδία σε μια ταινία που μιλά βασικά για τον έρωτ

2 ταινίες μικρού μήκους σε μια ενότητα με την δεύτερη να είναι εξαιρετική τόσο στη λεπτοδουλεια του σεναρίου της, τις ερμηνείες και τα πλάνα της (η ίδια δουλειά γίνεται σε ένα βαθμό και στην πρώτη, αλ

Το δόγμα του σοκ για τον ανυπεράσπιστο θεατή της κινηματογραφικής αίθουσας ( που δεν έχει τις άμυνες του pause και του fast forward). Και αυτό το πετυχαίνει. Σε σχέση με άλλες ταινίες εδώ υπάρχει και

Ο πανταμάτωρ χρόνος. Αυτό που σήμερα βλέπουμε είναι ότι είναι ένα μίγμα sci-fi, με γραφή νουάρ, ενώ το αποτυχημένο χιούμορ αλλά και το κεντρικό θέμα σήμερα τονίζουν πάρα πολύ έντονα τα στοιχεία της πα

Το πλασάρισμα της ταινίας ατυχές, όχι όμως η ίδια η ταινία. Περιγράφεται μια πολύ ζοφερή κατάσταση, που διαμορφώνεται από ένα μίγμα πατριαρχίας, φτώχιας, οπισθοδρόμησης και ακόμα χειρότερα παθητικής α

Μαύρη Κωμωδία Καταστάσεων (και στις 5 ταινίες του σκηνοθέτη στο cinobo, τα αποτελέσματα είναι από εξαιρετικά ως άριστα). Στο φόντο της ταινίας μια άκρως ρεαλιστική κοινωνική πραγματικότητα (ανεργία, ε

Sci Fi διασταύρωση με comics. Tο περιβάλλον φέρει την υπογραφή του σκηνοθέτη, το σενάριο και η πλοκή μάλλον βαρετά, ενώ υπάρχει και το επιτηδευμένο εξωπραγματικό στήσιμο στους χαρακτήρες, παρόμοια με

Πολύ καλή ιδέα, που χάνει όμως στις ερμηνείες (αν και ο πιτσιρικάς παίζει πολύ ώριμα σαν μεγάλος τον πρώτο αντρικό ρόλο, αλλά μέχρι εκεί). Με μια διαφορετική κινηματογραφική γραφή θα μπορούσε να εστιά

3 (όχι 2 ή 1) σπουδαίες ερμηνείες στους γυναικείους ρόλους επισκιάζουν όλα τα υπόλοιπα. Ο Σαμπρόλ προσπαθεί να κάνει μια ουδέτερη περιγραφή των συμβάντων (πράγμα που είναι εξαρχής αντικειμενικά αδύνατ

Αρτιότατο και χωρίς να "μασάει τα λόγια του" πατάει σε ρεαλισμό και ρυθμό. Ιδιαίτερα αν έχεις δεί πρόσφατα κάποιες "πιό αρτ" προσεγγίσεις (ταλαιπωρίες στην πραγματικότητα) του είδους, δρά θεραπευτικ

Από τις εξαιρετικές στιγμές του cinobo, αδικείται και από τις φωτογραφίες και την διαφημιστική περιγραφή. Ο σκηνοθέτης έχει την ικανότητα να φτιάχνει ζωντανούς (όχι απλά ρεαλιστικούς) χαρακτήρες. Ο ή

Από τις καλύτερες στιγμές του είδους. Σε πρώτο επίπεδο ατμοσφαιρικός τρόμος σε άπλετο φως, αρμονίες και σχέση με τη φύση. Εξαιρετικά δουλεμενο και πρωτότυπο. Σε δεύτερο, τρίτο κλπ ο κρυμμένος φασισμός

Εξαιρετικές Εικόνες, Ιδέες, Κλίμα κλπ. στο πρώτο μισό της ταινίας (τρόμου). Στο δεύτερο μσό (εκδίκησης) αλλάζει κλίμα (πάλι ενδιαφέρον αλλά τώρα πιό κοντά σε comics) είναι από πιό αδύνατο έως βαρετό.

Προσπάθεια Βox office της τότε εποχής με το πρώτο μισό να κυλά πολύ πολύ αργά και το δεύτερο να βελτιώνεται σε ρυθμό. Η alt right επίσης αντιμετωπίζεται επιφανειακά (μόνο σαν συνωμοτικές ομάδες), αλλ

Δημιουργία νουάρ με ανάμιξη των υλικών του είδους στηριγμένο πάνω σε ένα (τεχνητά) εξωπραγματικό σενάριο. Οπως ένα όνειρο ή παραλήρημα δεν χρειάζεται να δώσει αποδείξεις ρεαλιστικότητας. Δύσκολο και

Αν δεν αναγνώριζες τον Λιντόν στην αρχή νόμιζες ότι έβλεπες ντοκυμαντέρ. Ευφυής αυτή η προσέγγιση της ταινίας (μάλλον επηρεασμένη από το καταπληκτικό ντοκυμαντέρ του Μάικλ Μουρ πολλά χρόνια πιό πίσω,

Αζόρ στη γλώσσα των τραπεζιτών είναι βλέπε και μη μιλάς. Εναλλακτικός τίτλος θα ήταν "Ποιοί κρύβονται πίσω απο μια χούντα". Παρουσιάζει αυτή την πτυχή και μόνο (αρκετά πειστικά), αλλά χάνει πολύ σε ρυ

Εξαιρετική κινηματογραφική γραφή. Δίνει την εντύπωση σε ορισμένα σημεία ότι έμεινε ημιτελές (λείπουν σκηνές στο μοντάζ για να βγεί άκρη π.χ. dead girls ή ίσως χρησιμοποιούνται για να φανεί ότι ο κεντρ

Ενα καταπληκτικό σε σύλληψη κεντρικό θέμα, βραβεύτηκε ο Σερβετάλης αλλά πολύ καλή ήταν και η ερμηνεία του 1ου αντρικού ρόλου (χωρίς υπερβολές και συναισθηματικές κοινοτοπίες, σε ένα περιβάλλον που συν

Ο Μέλβιλ στην ταινία σκότωσε όλους τους ηθοποιούς και πλανάται το ερώτημα αν ο σεναριογράφος του παρέμεινε ( κακώς) ζωντανός. Ενώ όλα πήγαιναν εξαιρετικά, σε προχωρημένο χρόνο πετάει μια σεναριακή γα

Η ιστορία είναι ο ορισμός του είδους (ένας κλέφτης σκοτώνει ένα αστυνομικό, επικηρύσσεται και το μόνο που του μένει είναι να "στήσει" στο τέλος το κάρφωμα του, ώστε να εισπράξει η οικογένεια του το π

Πομπώδης ακριβή Γαλλική Baroufa. Αλλού τεχνηέντως ακατάληπτο και διφορούμενο (για να τροφοδοτεί μετέπειτα συζητήσεις), αλλού ακραίο επιτηδευμένα (για να σοκάρει), βάζει στο μπλέντερ πολλά θέματα (για

Πλάνα από τη Βαρβάκειο αγορά παραμονές Πάσχα υπάρχουν σε πολλές ταινίες. Εδώ το πιο τρομακτικό για το θεατή είναι ότι πρέπει να παρακολουθήσει τους διαλόγους αλλά και τις ερμηνείες τους (αν και προσωπ

Απολαυστικά ΒΛΑΣΦΗΜΗ. Ο Βερτχόφεν σε πολύ μεγάλη ηλικία εκφράζει τις "θεολογικές ανησυχίες του" για την θρησκεία, τα θαύματα κ.λ.π. προτιμώντας να προχωρήσει σε μια δήλωση (χωρίς πολλές αιτιολογήσεις,

Πιστή μεταφορά νουβέλλας του 1800 (όπως και μια παλιότερη ταινία) από κάποιο Πρώσο συγγραφέα και η Πρωσική διανόηση της εποχής ήταν καθυστερημένη (η Γαλλική Επανάσταση είχε ήδη λύσει το ζήτημα των ευγ

Ενδιαφέρον με ζωντανές, αν όχι υπερβολικές ερμηνείες. Σε εμάς βέβαια φαίνεται τανία εποχής (παλιότερης) γιατί εδώ και τώρα ο πρωταγωνιστής θα ήταν πολύ χαλαρός και δεν θα ανησυχούσε για τίποτα. Με τηλ

Ο Σίξτο ροντρίγκες συνδύαζε ενδαιφέροντες στοίχους με μέτρια μουσική, όμως το ντοκυμαντερ βλέπεται ευχάριστα και από όσους δεν υπήρξαν φαν του ή δεν υπήρξαν ΝοτιοΑφρικάνοι και είναι μια ιστορική πηγή

Καλλιτεχνικό έπος. Ισως όχι η καλύτερη (προσωπική αποψη) ταινία εποχής του Κουροσάββα (αλλά η πιό γνωστή), ήταν και (θα) παραμένει μνημείο του Κινηματογράφου. Ολες οι ταινίες του συνδυάζουν ιστορίες

Αριστούργημα (ένα ακόμα από το σκηνοθέτη). Το φιλμ είναι μια μελέτη στο κυνήγι της αναγνωρισιμότητας και την πρόσκαιρη δόξα ενός αστεριού (θέματα που πάντοτε τον απασχολούσαν π.χ. από τον φυματικό συν

5 για το ρυθμό της, τη δουλειά στις αλλαγές πλάνων, τη φωτογραφία, τις λήψεις υπό κλήση, το δέσιμο με την μουσική, τις ερμηνείες και ένα σωρό (κυριολεκτικά) άλλες λεπτομέρειες. Από τις ταινίες που θέλ

Μοιάζει περισσότερο σαν δοκιμαστικό με το σκηνοθέτη σε διαφορετικά σημεία της ταινίας να προσεγγίζει αλλού την κωμωδία, αλλού το δράμα και αλλού τον ρεαλισμό (ενώνοντας τα όμως άτσαλα). Αντίστοιχα άνι