Με την πρόθεση να χαρτογραφήσει τα άδεια Ολυμπιακά ακίνητα που άφησαν μια εποχή να φύγει, μια γενιά να ξεφύγει και έναν λόγο να αποφύγει τις δικαιολογίες, η Εξάρχου γεμίζει αυτούς τους άδειους τοίχους με καινούργιες φωνές, νεαρές στην ηλικία, που ακόμα δεν έχουν καταλήξει στις οκτάβες και στις εντάσεις τους.

Σαν άγρια θηρία, που έχουν συναίσθηση των προθέσεών τους, μα διαχειρίζονται ασυναίσθητα τα συναισθήματά τους, ερωτεύονται, κραυγάζουν και ηρεμούν με την ίδια φόρα, χτίζουν έναν καινούργιο κόσμο μέσα στα ερείπια μιας εποχής που σβήνει και τους έχει εγκλωβίσει στα θεμέλιά της.

Ετοιμάζοντας την καινούργια μεγάλου μήκους της, η Σοφία Εξάρχου αφήνει το κοινό να κρυφοκοιτάξει στα γυρίσματα του Park, αλλά κυρίως να αφουγκραστεί το πόσο δομημένο είναι το εσωτερικό χάος μιας μανιασμένης συστάδας εφήβων, που μπαινοβγαίνουν με την ίδια ευκολία στη συνθήκη αυτή, μονάχα για να δικαιολογούν τα όποια στραβοπατήματά τους.