Μεγάλοι δημιουργοί, δύσκολοι άνθρωποι. Όσο και αν θαυμάζουμε τους καλλιτέχνες, αυτούς που μεγαλούργησαν γράφοντας ιστορίες, πίσω από έναν πίνακα ή πάνω στη σκηνή μπορεί και να το ξανασκεφτόμασταν αν έπρεπε να ζήσουμε μαζί τους. Η ιδιοφυία που δημιουργεί μπορεί συχνά να δίνει όλο το συναίσθημα που έχει μέσα της σε ένα έργο και να ξεχνά τους γύρω της.

Ή μπορεί απλά να εκφράζεται διαφορετικά από τους υπόλοιπους, μέσω του έργου της δηλαδή και όχι μέσω καθημερινών πράξεων. Το θέμα είναι πως μόλις έρθει η επιτυχία πολλοί είναι αυτοί που θέλουν να μάθουν για τη ζωή του δημιουργού. Πώς περνά τη μέρα του, τί σκέφτεται, ποιούς ταλαιπωρεί, ποιών τη ζωή αλλάζει και από πού πηγάζει η δημιουργία. Γι’ αυτό οι βιογραφίες τους παραμένουν ένα σίγουρο είδος για τη λογοτεχνία, ειδικά όταν γράφονται από το ίδιο το αντικείμενο.

Το σινεμά από νωρίς έστρεψε την κάμερα στον καλλιτέχνη. Πολλοί σκηνοθέτες είδαν ως την μεγαλύτερη πρόκληση της ζωής τους να μιλήσουν για κάποια προσωπικότητα που θαυμάζουν, άλλοι είδαν πολυσχιδείς χαρακτήρες που μπορούσαν να σηκώσουν δυναμικές ιστορίες. Με τα χρόνια, η ελευθερία στην αφήγηση έφερνε ακόμη μεγαλύτερη ενδοσκόπηση. Μαθαίνουμε πιο άνετα όχι μόνο τα έργα που άφησαν πίσω αλλά και τους δαίμονες που κρύβονταν πίσω από αυτά, ενώ πέρα από το σαλόνι τους μπορούμε να βλέπουμε τί έκαναν και στο κρεβάτι τους. Με την αυγή του νέου αιώνα μάλιστα, την εγκυκλοπαιδική βιογραφία διαδέχεται κάτι άλλο, η ελλειπτική αφήγηση μιας ζωής, η προσήλωση σε ένα συγκεκριμένο περιστατικό που καθόρισε τη ζωή τους, κάτι που ξέφευγε ως ιδέα από το ακαδημαϊκό πλαίσιο.

Το Cinobo βάζει κάτω τους βίους συγγραφέων, ζωγράφων, τραγουδιστών και σκηνοθετών και προσπαθεί να ανακαλύψει τα μυστικά εξεχουσών προσωπικοτήτων του πολιτισμού μας. Από πλήρεις βιογραφίες ως υβριδικά ντοκιμαντέρ αλλά και έμφαση σε μεμονωμένες στιγμές και σχέσεις μέσα στη ζωή τους, στρέφουμε το ενδιαφέρον μας στον καλλιτέχνη μέσα από ένα πολυπρισματικό αφιέρωμα για τη δημιουργική διαδικασία και το συχνά αφόρητο βάρος της.