Οι κριτικές του μέλους ampelokipoi13

Δυνατή βιογραφία ενός ήρωα

Καλούτσικη, αλλά αλαργινής εποχής.

4 αστεράκια τιμής ένεκεν

Τίμιο και με ρεαλισμό.

Καλό σε γενικές γραμμές.

Ανήκει στα σπουδαία έργα του Κινηματογράφου.

Η σπουδαιότερη σκηνοθετική δουλειά του αγεραστου πνεύματος του Κλιντ.

Η εντιμότητα δεν αναγνωρίζεται από τις Αρχές. Σε χρησιμοποιούν για όσο βολεύει και μετά φούντο.

Κάπου κι ο ανθρωπάκος τούτος, ήταν χαωμένος εντός του...Εκανε το παλιό ρολόϊ, στόχο ζωής, με αποτέλεσμα να γίνει ο ίδιος στόχος και να χαθεί στο δαιδαλώδες σύστημα..

Τρομερό ντουέτο!!!!

Ταινία-σταθμός του Ρένου. Ο Βουλτζάτης κλέβει την παράσταση με τις ατακάρες του και την αφέλεια του. Ωραία αισθητική, σε συγκινεί.

Γυρισμένο σε ένα δωμάτιο σχεδόν ολόκληρο, με ένα τηλέφωνο όλη την ωρα..

Μια οδυνηρή ταλαιπωρία, γυρισμένη στα όμορφα Άσπρα σπίτια

"αφήστε με να πεθάνω επιτέλους"..

Ενδιαφέρον. Ήθελες να δεις που θα το πάει, έλειπε ωστόσο η απογείωση.

Βλέπεις όμως τι εστί η κοινωνία.

Πρωτοποριακή ιδέα, κάτι που δεν έχεις ξαναδεί.

Τζύλενχααλ δυνατός, αποκρουστικός!! Παίζει καλά, πειστικά. Τα πάντα για να γίνει ένα ερπετό, κάτι.

Χωρίς αύρα

Τρομερά ενδιαφέρον για την εποχή του και ανθρωπιστικό

Όταν τα παιδιά δεν σέβονται κανέναν & τίποτα, φωνή βοώντος εν τη ερήμω.

Ξεκινά δυνατά, γίνεται κοιλιά

Καλούτσικο

Καταλαβαίνεις τι είναι ο Κινηματογράφος από τέτοιες εργάρες

Φρικιαστική σε σύλληψη ιδέα

"Δεκάρα δεν δίνω τι γίνεται στον κόσμο. Εκεί δεν το πάτε" ?

Η πικρή αλήθεια. Προσπαθεί ο ανθρωπάκος , ούτε καν να επανενταχτεί, αλλά να ορθοποδήσει μόνος του και απαίδευτα όντα, προσπαθουν να τον συντρίψουν.

Στο τέλος , υπάρχει μόνο η οικογένεια.

Φοινιξ στα καλύτερα του

Καταθλιψάρες και το γνωστό μοτίβο της ζωής: σε θέλει μία που δεν την θες, είσαι ερωτευμένος με άλλη, που όμως όλα στο κεφάλι της περιπλέκονται... Τι θα κάνεις ?

Εξάντληση..

Για ταινία δράσης, σκίζει.

Ο ορισμός των 5 αστεριών, αβίαστα και χωρίς ενοχές. ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ.

Πρες- παπιεεεεεε

Μονοπλανα κουραστικά

Μια χαοτική, δαιδαλώδης αναζήτηση. Ένα μυστήριο να πλανάται, ένας ήρωας συντετριμμένος από τη ζωή μπλέκεται μόνος του και μας μπλέκει... Πολύς ντόρος για ένα θέαμα κατώτερο των όσων περίμενα

Τρυφερό & ωραίο

Κάπου όμως με "έχασε". Ωραία χρώματα και εσάνς

Όσο και να μου αρέσει η Νίμρι δεκαετίες τώρα, δεν αρκεί.

Ωραίος και παριας

Της είχε δώσει μαθήματα ζωης της ψηλομύτας κόρης

Το έργο που καθιέρωσε τη Μόνικα για όσους δεν την είχαν δει στα πρώιμα ιταλογαλλικά έργα

Φωτοευαισθησίες και κοκκινίλα.

Πολύ καλά λόγια, το ξέχασα εντελώς.

καλτ!!

Πλέον αποτελεί σταθμό.

Με είχε αγγίξει

Έδειχνε πόσο κοντά κ συνάμα πόσο μακρυά μπορεί να είναι η αγάπη της ζωής σου... ΚΑΙ φαντάσου να επιλέγεις να ζεις με κάποιον που δεν ταιριάζεις σε τίποτα!

Πανέμορφες γυναίκες, ασύνδετη πλοκή

Χορευτικά, γιγαντιαία έντομα, μια μυστικιστική ατμόσφαιρα σε μια σκοτεινή σχολή. Δεν μου αρεσε διόλου

Δυνατό

Φοβερός πρωταγωνιστης, πειστικός.

Κοίταζα την ώρα να τελειώσει, ενώ είχα προσδοκίες

Να δούμε αν το 2ο παρτ είναι καλύτερο

Ωραίος ο Ήμελλος

Ένα γλυκό εργάκι, που δείχνει εναν 50+ ν λειτουργεί σαν παιδί

1 αστέρι για τη μουσική

Η απαρίθμηση των ταινιών του Γούντυ και το παίξιμο κι η φρεσκάδα της Πατακιά είναι δώρο-άδωρο

Ωμός κιμάς

Ωμά πάρτυ, ένας κόσμος σε ανιωθίλα και οι γονείς, όσο και να σου φράζουν τον δρόμο, η κλίση σου & το κισμέτ σου , θα σε πάνε στην τελική διαδρομή.

1,5 αστεράκι στο Αθηνόραμα

Η καλύτερη του

"Εντάξει είμαστε" ?

Στις μέτριες του Τζων

Η καλύτερη του Παναγιωτόπουλου

Μουσικάρα από Κραουνάκη, ωραίοι οι Κουρής & Μαξίμου

Με είχε αγγίξει όταν τό είχα δει, καθώς παρόμοια είχα χάσει πολύ δικό μου άτομο.

Πέντε αστέρια, υποκειμενικά και μόνο.Ολυμπία, ελπίζω να είναι η ψυχή σου γεμάτη γαλήνη.

Κουραστική, αν και αξέχαστη.

Κάτι είχε..

Καλοκαίρι για πάντα

Τόσο φρικιαστικός τύπος. Το διαμέρισμα της βρώμας, της σαπίλας & του τρόμου

Κωμικές σκηνές, χαβαλεδιάρικα τραγουδάκια, μπλεξίματα & μανούρες

Σαν τηλεταινία

Ντουανέλ, η αιώνια πάλη με το εγώ του

Ντουανέλ , ο επίλογος

Ντουανέλ, first blood

Τρωγόταν

Καλό κι ως εκεί. Όχι στα καλύτερα του

Μπλάνσετ & Γούντυ στα τοπ τους και ωραίο σάουντρακ

Με vibes Οικονομίδη, αλλά κάτι έλειπε για να πάρει φωτιά !

Γλυκό εργάκι κάτω από έναν αιώνιο ήλιο

Πολύ δυνατό, Αρντάν στα prime της

ΤΙ ΝΑ ΠΡΩΤΟΠΕΙΣ?

Κουραστικό

Παρά την άλλοτε σαγηνευτική πιτσιρίκα Αντέλ, το εργο είναι αργό. Αξιζε πολύ το πως απεικονιζόταν η φτώχεια της, που τη συμπόνεσα

Σαρκαστικό, ειρωνικό, θλιβερό, με vibes της Αιώνιας πόλης

Χαοτικοί άνθρωποι, όπως όλοι μας, που ψάχνουν την ευτυχία.

Πως από το τίποτα, φτάνει μια καταστα στα άκρα. Ενδιαφέρον πόνημα

Περίμενα πολλά παραπάνω.

Η πρωταγωνίστρια άξιζε γερά.

Αθηναία απόλαυση

Woody, top. Για θερινό σινεμα, ραμμενο-κομμένο

Κούραζε ανά σημεία, ίσως και λόγω εποχής. Είχε καλο vibe ομως

ΤΑΙΝΙΑΡΑ. ΜΑΚΑΡΟΣ.

Μια Αντιπαρος, που σου ζητά να πας. Ένας γιατρός που χάνει σταδιακά τη μπάλα,μια Τρίγγου -σπίρτο και οι Οικονομίδης- Τσορτέκης με τα ρολάκια τους να ρίχνουν το αλατοπίπερο που πρέπει

Ωπα! Σε καλούν οι αναμνήσεις...

Δυο αγαπημένοι ηθοποιοί με καλή χημεία, σε εξτρημ σενάριο

Η 1η του Woody που είχα δει.

Μία Σκάρλετ κούκλα, μία υπόθεση -μύλος, γερό σασπενς και ερμηνείες ! ΤΟΠ

Γλυκανάλατο.

Στιχάκια απλοϊκά, μία νόστιμη Ιρανή σύζυγος που παίζει γιουκαλελε, δρομολόγια, ένα ρολόι χειρός..

Μουσικάρα

Ντουανέλ καψούρα

Ντουανέλ, ο ήρωας που είναι επιρρεπής να τα τινάξει όλα εναριώς. Ασταθής, γι αυτο και γοητευτικ

2 **

Για την κομματάρα της Τρίχρωμης

Ταινια σταθμός στα 80ς

Δυστυχως την είδα πρόσφατα, μου φάνηκε παρατραβηγμένη και η τότε τεχνολογία, παλιά στο σμρ

Κλασικός τίτλος.

Προσδοκούσα περισσότερα, δεν ήρθαν. Μέτριο παίξιμο και από τον πρωταγωνιστή, ιδίως όμως από τη συμπρωταγωνίστρια

Χαμηλής ποιότητας κάμερα, αλλά γλύκα που περισσεύει

Ωραία στιγμή η Τοπαλίδου να τραγουδά, ο Αντώνης, ο Ζωρζ, ο νεκροθάφτης. Σου μένει, παρά το low budget

Καλοκαιρινή ραστώνη

Φλερτ, νιάτα. Όλα πόπα όσο ζεις έτσι.

Καθόλα δυνατό.

Αισθητική, σκηνοθεσία & ερμηνείες στο Έβερεστ

Και απελευθερωση και απόλαυση

Τάρα & Πάντυ στα Μάλια Κρήτης, χαμός στα 18

Ανιαρό ως τη μέση. Μετά τη μέση, πολύ ανιαρό.

Ανθρωπιστική, αισιόδοξη.

Aτακάρα.

Ενδιαφέρουσα, αλλά είχε προσδοκίες και για παραπάνω

Ενδιαφέρουσα, αλλά είχε προσδοκίες και για παραπάνω

Αυτή η ολότητα του Γαλλικού Κινηματογράφου.

Τοm Waits , διαχρονική αξία και ίδιος με τον Ντιέγο Σιμεόνε της Ατλέτικο.. Έργο πρωτότυπο.

Ό,τι πρέπει για μεσημεριανή ταινία με σουβλάκια στο κρεβάτι.

Τρυφερή, με Καβαλιεράτου πολύ καλή & τον Μάκη θεό , όπως πάντα.

Μελαγχολικό και στενάχωρο. Παλιό πλέον, αλλά με μία εσσανς.

Καιρό είχε να με αγγίξει έτσι ταινία. 2 διαφορετικές ηλικίες, μια κρυφή έλξη ανάμεσα στο γηρασμένο παρελθόν (που διατηρεί μια σαγήνη) με το παρόν. Γοητευτική !