Με τη δυναμική των ταινιών αυτών, ο Λάνθιμος φεύγει για Λονδίνο όπου δημιουργεί τον Αστακό έναν αντισυμβατικό, σουρεαλιστικό κόσμο, στον οποίο η αγάπη είναι πράξη επαναστατική. Πλέον με star-studded cast κερδίζει υποψηφιότητα για Όσκαρ καλύτερου σεναρίου, ενώ δύο χρόνια αργότερα, συνεχίζει την πορεία του στο εξωτερικό (και τη συνεργασία του με τον Κόλιν Φάρελ), με τον Θάνατο του Ιερού Ελαφιού: ένα νοσηρό, κλινικό θρίλερ, που “ξαναδιαβάζει” την Ιφιγένεια εν Αυλίδι με έναν μοναδικά Λανθιμικό τρόπο.
Το σινεμά αυτό είναι διαφορετικό από την υπερπαραγωγή του Poor Things -όχι τόσο χρωματιστό, αλλά με το ίδιο ταλέντο, την ίδια αμφισβήτηση της σχέσης ανθρώπου και κοινωνίας, το ίδιο offbeat χιούμορ, την ίδια αγάπη για πειραματισμό.
Με αφορμή το Poor Things λοιπόν, την τελευταία ταινία του Έλληνα σκηνοθέτη που βαδίζει προς μεγάλες βραβεύσεις, θέλουμε να σας πάμε πίσω, εκεί που ο Γιώργος Λάνθιμος ξεκίνησε το πολύ διαφορετικό, ριζοσπαστικό σινεμά του.