Το Cinobo ξεκίνησε από δύο Θεσσαλονικείς, και πήρε σάρκα και οστά στα Εξάρχεια μια ηλιόλουστη μέρα του Μαρτίου του 2020, από μια μικρή ομάδα με μεράκι και όρεξη. Μέσα σε 2 χρόνια η ομάδα μας υπερπολλαπλασιάστηκε και συνεχίζουμε να συναντιόμαστε καθημερινά μέσα σε ένα open plan γραφείο, σε ένα δρόμο με πολλά γκράφιτι και γατάκια.

Για εμάς πίσω από την πλατφόρμα, Cinobo σημαίνει (και) καθημερινότητα. Αλλά η ευτυχής συγκυρία είναι ότι εκτός αυτού, το σινεμά είναι και για εμάς -όπως και για την κοινότητα που έχει αγκαλιάσει το Cinobo και είναι πια δικοί μας άνθρωποι- ένα μεγάλο πάθος. Βλέπουμε ταινίες, τις συζητάμε, τις αγαπάμε, μας στεναχωρούν, μας ενθουσιάζουν, μας προβληματίζουν.

Μαζί λοιπόν με τους “επίσημους” curators μας, τους ανθρώπους που φτιάχνουν το πρόγραμμα της πλατφόρμας, και με στόχο να μας γνωρίσετε λίγο καλύτερα και να γίνουμε κι εμείς “δικοί σας άνθρωποι”, αναλάβαμε για μια φορά όλοι αυτό τον ρόλο, και φτιάξαμε μια συλλογή με τις πρώτες ταινίες που μας έρχονται στο μυαλό όταν κάποιος μας ρωτά “Τι να δω απόψε;”.

Έτσι επιλέγουμε να γιορτάσουμε τα φετινά 2α γενέθλια του Cinobo, και υποσχόμαστε να γιορτάσουμε παρέα πολλά ακόμη.

Δάφνη - Founder & CEO

Θεσσαλονικία αλλά κατά βάθος Γλασκωβέζα. Στη Σκωτία σπούδασε μικροβιολογία και έκανε έρευνα στο παράσιτο που προκαλεί ελονοσία. Ερωτεύτηκε την πόλη του nightlife όπου και έζησε για 9 χρόνια. Μεγαλωμένη όμως στα βίντεο κλαμπ και τα σινεμά και εμπνευσμένη από την επιχειρηματική ενασχόληση της οικογένειάς της στο χώρο του κινηματογράφου, πριν 3 χρόνια μετακόμισε στην Αθήνα για να κάνει το Cinobo πραγματικότητα. Έτσι στα 26 της χρόνια γύρισε στην Ελλάδα για να κάνει προσβάσιμο το σινεμά που αγαπάτε και δεν μπορούσατε να το βρείτε πουθενά! Λατρεύει το φαγητό, τα φυτά, τις βόλτες εξερεύνησης και τους ανθρώπους που είναι στη ζωή της.

Αγαπημένη ταινία; Το Bacurau (2019) των Κλέμπερ Μεντόνσα Φίλιου, Ζουλιάνο Ντορνέλες

“Δεν είναι μία η αγαπημένη μου. Είναι πολλές. Αφού πρέπει να διαλέξω θα πω Bacurau, γιατί αυτή είναι η τωρινή μου διάθεση! Γιατί ταινία σαν κι αυτή, εγώ δεν έχω ξαναδεί! Μια δύσκολη μέρα στο φεστιβάλ Καννών, με 6 ταινίες στην ατζέντα από τις 8 το πρωί και δίχως χρόνο να προετοιμαστώ για το ποια είναι η πρώτη, η δεύτερη η τρίτη… κι όμως από εκείνη τη χρονιά είναι η ταινία που μου έμεινε στο μυαλό. Όπως πάντα νομίζω ότι την απόλαυσα έξτρα που δεν ήξερα περί τίνος πρόκειται και δεν είχα διαβάσει τίποτα πριν για αυτήν. Πέρασα τέλεια, λάτρεψα τους χαρακτήρες, την ένταση, το επαναστατικό πνεύμα, το απροσδιόριστο είδος. Είναι ένα ανένταχτο αιχμηρό φιλμ που λάτρεψα!”

Αλέξης - E-commerce manager

Ειδικός στις ψηφιακές οπτικοακουστικές τέχνες και παθιασμένος σινεφίλ που από το 2011 ασχολείται με το σχεδιασμό και την ανάπτυξη ιστοσελίδων και το digital marketing. Βρισκόταν πάντοτε κοντά στον κινηματογράφο με όλους τους δυνατούς τρόπους, ενώ ο βασικός του επαγγελματικός στόχος ήταν, και είναι, η ανάδειξη των τεχνών μέσω της χρήσης νέων τεχνολογιών. Πίστεψε στην ιδέα και το όραμα του Cinobo εξαρχής, πριν καν το Cinobo να έχει όνομα. Με ενθουσιασμό το στήριξε από τα πρώτα βήματα της έρευνας, του σχεδιασμού και της υλοποίησής του μέχρι και σήμερα!

Αγαπημένη ταινία; Ο Νεκρός (Dead Man, 1995) του Τζιμ Τζάρμους
“Μια από τις ταινίες που καθόρισε τα, δικά μου τουλάχιστον, κινηματογραφικά 90’s. Ο Τζάρμους στήνει με τον Νεκρό ένα μαγευτικό (αν του αφεθείς) ταξίδι αυτογνωσίας, χρησιμοποιώντας τη φόρμα του γουέστερν -ενός νεκρού για πολλους κινηματογραφικού είδους- και κριτικάροντας έντονα τους μύθους και τα στερεότυπα που το ακολουθουν. Κι όλα αυτά με μπόλικο χιούμορ, απολαυστικούς δεύτερους ρόλους κι ένα κιθαριστικό σάουντρακ από τον Νιλ Γιανγκ που σου καρφώνεται στο μυαλό.”

Σοφία - Operations officer

Η Σοφία έπαιξε κομβικό ρόλο στο ψήσιμο της Δάφνης να πιστέψει στον εαυτό της και να γυρίσει στην Ελλάδα για το Cinobo. Τρέχει δύο θερινά σινεμά, δουλεύει στο Cinobo και παράλληλα σώζει, ψυχαγωγεί, φροντίζει και βρίσκει σπίτι σε πολλά γατάκια και σκυλάκια. Έχει ένα γάτο που τον λένε Ψινόμπο από το Cinobo και έναν σκύλο το Νάρκο που παλιά τον λέγανε Ταραντίνο. Οι ταινίες ήταν εκεί σε κάθε διαφορετικό στάδιο της ζωής της. Από τα παιδικά που έβλεπε μικρή, τα αισθηματικά και τα θρίλερ στην εφηβεία, και τα φεστιβαλικά στα φοιτητικά χρόνια, μέχρι τα ντοκιμαντέρ και τα feelgood που θα επιλέξει να δει απόψε. Η πρώτη της δουλειά ήταν στα video club και πριν δημιουργηθεί το Cinobo δούλευε σε εταιρεία διανομής.

Αγαπημένη ταινία; Ανωτέρα Βία (Force Majeure, 2014) του Ρούμπεν Οστλουντ

“Δεν την λες και αγαπημένη. Απλά είναι αυτή που μου έρχεται κατευθείαν στο μυαλό σε αντίστοιχες ερωτήσεις. Για την περιέργεια πιο πολύ. Τι θα έκανα άραγε εγώ εκείνη την “κακή” στιγμή; Και συχνά λεω σε φίλους/γνωστούς να τη δουν γιατί με τρώει η περιέργεια τι θα μου σχολιάσουν κι αυτοι για το συμβάν… έτσι για το σουσού.”

Τάσος - Head of curation & acquisitions

Σπούδαζε πληροφορική όταν βρέθηκε στον δρόμο του το σινεμά. Άρχισε να γράφει κριτικές, αφιερώματα και κινηματογραφικά θέματα από το 2006, συνεργάστηκε με τη Lifo, το Cinemagazine, τις Νύχτες Πρεμιέρας και τις εκδόσεις του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Μπήκε στο Cinobo ως επιμελητής προγράμματος σχεδόν από όταν ακόμη σχεδιαζόταν. Η αρχική άποψή του ότι υπάρχει στην Ελλάδα κοινό που θα ενδιαφερθεί για ταινίες των φεστιβάλ που αδίκως δεν βρίσκουν ποτέ χώρο εκτός αυτών, επιβεβαιώνεται εδώ και δύο χρόνια.

Αγαπημένη ταινία; Ντίβα (Diva, 1981) του Ζαν Ζακ Μπενέξ

“Για τον καθένα που έχει αγαπήσει το σινεμά, συχνά ευθύνονται συγκεκριμένες ταινίες και όχι απαραίτητα επειδή είναι οι κορυφαίες στο είδος τους. Έχουν περάσει περίπου 20 χρόνια από την πρώτη φορά που το είδα και θυμάμαι να μένω αποσβολωμένος μετά από μία σχεδόν ζεν εμπειρία – όσες φορές και αν το έχω δει από τότε (ακόμη και πρόσφατα) νιώθω το ίδιο.”

Θοδωρής - Curator

Περνά τη ζωή του βλέποντας Μάικλ Μαν και ακούγοντας ποπ μουσική. Έμαθε να γράφει σπουδάζοντας μαθηματικά και να αισθάνεται βλέποντας «Doctor Who». Καλύπτει τον χώρο του σινεμά εδώ και χρόνια, ξεκινώντας από τον φεστιβαλικό προγραμματισμό (στις Νύχτες Πρεμιέρας, προγραμματίζοντας το «Medicine for Melancholy» του Μπάρι Τζένκινς και το «Love Exposure» του Σίον Σόνο) και φτάνοντας μέχρι την κριτική ταινιών, πρώτα στο OneMan (του οποίου ήταν ιδρυτικό στέλεχος), έπειτα στην εφημερίδα Έθνος και σήμερα στο News24/7 με συνεντεύξεις, αφιερώματα και κάλυψη κινηματογραφικών φεστιβάλ. Είναι το μέλος της ομάδας curation της πλατφόρμας του Cinobo που έχει προτείνει τις περισσότερες συλλογές που περιλαμβάνουν μέσα τους το «Magic Mike» του Στίβεν Σόντερμπεργκ.

Αγαπημένη ταινία; Χαμένος Παράδεισος (Tabu, 2012) του Μιγκέλ Γκόμες

“Ο Μιγκέλ Γκόμες χρησιμοποιεί λόγια ως φορμαλισμό και ως επίμονο συναίσθημα που φουντώνει αντί να σβήνει στο πέρασμα του χρόνου. Ένα ερωτικό στόρι τραγικό σαν μια κρυμμένη Ιστορία γεμάτη φαντάσματα και αποικιοκρατικές πληγές, που ξεδιπλώνεται σαρωτικά μετά τα μισά του φιλμ σε μια διήγηση που κρύβει μέσα της την ωραιότερη κινηματογραφική ώρα των ‘10s. «Η Αουρόρα είχε μια φάρμα στην Αφρική, στους πρόποδες του βουνού Ταμπού»…”

Τάσος - Curator

Δικηγόρος και δημοσιογράφος με αρθρογραφία για κινηματογράφο, μουσική και θέατρο, κριτικός κινηματογράφου στο Flix.gr και συνεργάτης για την κάλυψη εγχώριων και διεθνών κινηματογραφικών φεστιβάλ. Συμμετέχει στο Cinobo από τα γεννοφάσκια του, επιλέγοντας ταινίες (και γράφοντας για κάποιες από αυτές στο blog) με τον ίδιο τρόπο που θα πρότεινε σε κάποιον φίλο ή γνωστό του που αγαπά το σινεμά να δει κάτι που αγάπησε, που τον ενθουσίασε ή του κέντρισε το ενδιαφέρον. Θεωρεί πως αυτή η προσεκτική επιλογή και όχι το ανερμάτιστο τσουβάλιασμα κάνει τη διαφορά.

Αγαπημένη ταινία; Ευτυχισμένοι Μαζί (Happy Together, 1997) του Γουόνγκ Καρ Γουάι

“Γιατί κάθε φορά είναι μια διαφορετική ταινία. Γιατί αυτό που περνά με καταιγιστικό ρυθμό μπροστά από τα μάτια σου είναι το συνονθύλευμα από τα θραύσματα μιας σχέσης, που ζει τη δική της αέναη επανάληψη. Γιατί μπορεί να πέφτουν οι τίτλοι τέλους, αλλά η ταινία συνεχίζεται σε ένα δικό της (και δικό σου πλέον) σύμπαν.”

Κωνσταντίνος - Product & support associate

Μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη, ανάμεσα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου και τις ταινίες στα αγαπημένα θερινά της πόλης. Σπούδασε Μάρκετινγκ και έπειτα Πληροφορική, δούλεψε στο Digital Marketing, αλλά η αγάπη του για το σινεμά τον οδήγησε μοιραία στο Cinobo όταν αυτό ήταν ακόμα μια ιδέα, κι έτσι από τη συντηρητική για τον ίδιο (επαγγελματικά) Θεσσαλονίκη βρέθηκε στην Αθήνα, να δουλεύει σε αυτό το νέο πρωτόγνωρο project με πολλή όρεξη και ατελείωτη δημιουργικότητα.

Αγαπημένη ταινία; Στρέλλα (A Woman’s Way, 2009) του Πάνου Κούτρα

“Γιατί είναι ρεαλιστική και φανταστική ταυτόχρονα, οι ήρωες είναι πρόσωπα υπαρκτά που ζουν στην πόλη όμως η έκβαση στην ιστορία τους μάλλον απίθανη. Η Αθήνα δείχνει όμορφη και βρώμικη αλλά πραγματική και όχι στυλιζαρισμένη. Ωραία και η τραγωδία και το μελό της υπόθεσης, όμως βλέπουμε να ζουν και το όνειρο να αποκτούν την ευτυχία τους χωρίς να φοβούνται να την ζήσουν! Τέλος, σε ποιον δεν αρέσουν τα happy end;”

Βαγγέλης - Social media manager

Μεγάλωσε με ελληνική 90s TV και μπόλικο Hollywood μέχρι τα 18 του, όταν πήγε Θεσσαλονίκη για σπουδές και γνώρισε και το άλλο σινεμά, το ανεξάρτητο. Το Πολυτεχνείο έφυγε για τα καλά, και το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης έγινε η σταθερά του ως εθελοντή και έπειτα ως εργαζόμενου. Βρήκε στο Cinobo όχι μόνο σινεμά, αλλά και πρόσβαση σε ταινίες που αγάπησε στα Φεστιβάλ και ήθελε να μοιραστεί αλλά δεν είχε τρόπο. Ενθουσιώδες μέλος της αρχικής ομάδας ενός πρότζεκτ με κοινό όραμα και πολύ πολύ σινεμά.

Αγαπημένη ταινία; Moonlight (2016) του Μπάρι Τζένκινς

“Γιατί αν και λατρεύω τα μιούζικαλ, χάρηκα πολύ για το “λάθος” στα Όσκαρ εκείνης της χρονιάς που το σήκωσε το Moonlight και όχι το La La Land. Μία ταινία απλή αλλά ουσιαστική, ανθρώπινη και δυνατή, με υπέροχη φωτογραφία και ερμηνείες.”

Μαρίνα - Marketing & communications manager

Λάτρης του σινεμά, που όταν δεν έγραφε τις ταινίες από την τηλεόραση σε βιντεοκασέτες, τις αγόραζε από το βίντεο κλαμπ. Σπούδασε επικοινωνία και μάρκετινγκ και εδώ και περίπου ένα χρόνο που είναι στο Cinobo, συνδυάζει τις γνώσεις της με κάτι που αγαπά, πηγαίνοντας στα φεστιβάλ, εντοπίζοντας μοναδικές ταινίες και βοηθώντας να έρθουν κοντά στο κοινό. Dream job της δηλαδή – και όλο αυτό με νέο (σχετικά) τρόπο για το κοινό, το streaming. Τεχνολογία και τέχνη.

Αγαπημένη ταινία; Αυτή την περίοδο, η Κόλαση του Ανρί-Ζορζ Κλουζό (Henri-Georges Clouzot’s Inferno, 2009) των Σερζ Μπρόμπεργκ, Ρουξάντρα Μεντρέα

“Μια ταινία που δεν τελείωσε ποτέ, όμως ό,τι πρόλαβε να γυριστεί δείχνει τον πλούτο των ιδεών της, ξεπερνώντας τα τεχνολογικά όρια της εποχής. Παράλληλα, η ιστορία του γυρίσματος είναι μια ρεαλιστικότατη απεικόνιση της εμμονής σαν κατάστασης. Αν την αγαπήσετε όσο εγώ, να δείτε και το Σε Ζηλεύω του Σαμπρόλ.”

Ευτυχία - Programming assistant

Προσπαθώντας να ισορροπήσει ανάμεσα στις καλλιτεχνικές και τις θεωρητικές της ανησυχίες, σπούδασε Πολιτιστική Διαχείριση στο Πάντειο, όμως το σινεμά ήταν πάντα ο στόχος της. Η σχέση της με το Cinobo ξεκίνησε, παραδόξως, στο Παρίσι όταν η Ευρώπη έμπαινε στην πρώτη της καραντίνα. Δεν μπορούσε να κάνει λογαριασμό από τη Γαλλία κι έτσι ζήτησε από τους γονείς της να κάνουν έναν στην Ελλάδα. Μέχρι σήμερα θεωρεί σημαντικό κατόρθωμα το ότι με το Cinobo κατάφερε να βλέπει τουλάχιστον 3 ταινίες τη μέρα μέσα στη καραντίνα. Όταν χρειάστηκε να ψάξει φορείς πρακτικής για τη σχολή, το Cinobo ήταν ανάμεσά τους και κάπως έτσι ξεκίνησε την επαγγελματική της πορεία στο σινεμά.

Αγαπημένη ταινία; Η ταινία που έχει δει πάνω από δέκα φορές και έχει απεριόριστη αγάπη για το universe από το οποίο προέρχεται είναι Ο Ύποπτος Κόσμος του Τουίν Πικς (Twin Peaks: Fire Walk with me, 1992) του Ντέιβιντ Λιντς.

“Δεν ανήκω στη γενιά που είδε το Twin Peaks να μεταμορφώνει την τηλεοπτική φόρμα. Ανήκω όμως στη γενιά που έζησε το κύμα 90s νοσταλγίας που έφερε η δεύτερη δεκαετία του 2000. Και, παρόλο που διανύουμε μια εποχή που η τηλεόραση προσεγγίζει όλο και περισσότερο την κινηματογραφική γλώσσα, δεν νομίζω ότι θα ξεχάσω σύντομα την πρώτη φορά που ο Agent Cooper διέσχισε το κατώφλι του Great Northern Hotel. Το ονειρικό σύμπαν που έπλασε ο τεράστιος Ντέιβιντ Λιντς σε καθηλώνει σε ένα σκοτεινό, γεμάτο ερωτήματα, συνειρμούς και μυσταγωγία ταξίδι.”

Νιόβη - Publicity manager

Βλέπει ταινίες ασταμάτητα από μικρή, για χρόνια αγόραζε και ξεκοκάλιζε το περιοδικό Σινεμά, προσπαθώντας να έρθει πιο κοντά στον κόσμο που αγαπούσε ως θεατής. Μετά από 14 χρόνια στον χώρο του ραδιοφώνου -τα τελευταία από αυτά στο marketing, τον Μάρτιο του ‘20 είδε για πρώτη φορά μπροστά της τη λέξη Cinobo και σκέφτηκε “τι θα πει αυτό;” και αμέσως μετά “τι τέλεια δουλειά!”. Καιρό αργότερα, τα πράγματα ήρθαν έτσι που βρέθηκε στην ομάδα του που της φαίνεται φανταστική, κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.

Αγαπημένη ταινία; Ο Κύριος Βερντού (Monsieur Verdoux, 1947) του Τσάρλι Τσάπλιν

“Chaplin’s Bluebeard Comedy is a Killer! Πολιτική, σατιρική, ρομαντική, πανέξυπνα αστεία και κατάμαυρη. Απ’ την ημέρα που είδα τον Τσάπλιν ως Βερντού να λέει “Nothing is permanent in this wicked world. Not even our troubles” έχω σκεφτεί και αναφέρει την ταινία τουλάχιστον 42 φορές. Και ίσως είναι κι αυτό μια ένδειξη του καλού σινεμά: όταν σου κάνει παρέα και μετά τους τίτλους τέλους.”