Στη σύγχρονη κινηματογραφική σκηνή, σπάνια εμφανίζονται ταινίες που συνδυάζουν τη γοητεία του παλιού κόσμου με τη σύγχρονη προοπτική. To "Ονειροπόλος" (2023), το σκηνοθετικό ντεμπούτο της Αναϊς Τεγιέν που απέσπασε το Βραβείο Κοινού στο Φεστιβάλ Βενετίας είναι μία βαθιά συναισθηματική και συμβολική ταινία, που εξετάζει την ανθρώπινη ανάγκη για σύνδεση και την αναζήτηση ταυτότητας μέσα από την τέχνη.

Ένας 60χρονος και μονόφθαλμος επιστάτης μιας εγκαταλελειμμένης έπαυλης ζει με τη μητέρα του σε ένα μικρό σπιτάκι στην είσοδο του μεγάλου κτήματος. Οι μέρες διαδέχονται η μια την άλλη χωρίς εκπλήξεις μέχρι τη θυελλώδη νύχτα που η κληρονόμος της οικογένειας επιστρέφει στην έπαυλη.

Με μία σειρά συμβολισμών, ένα μαγευτικό soundtrack και αποφεύγοντας τους εντυπωσιασμούς, το "Ονειροπόλος" είναι μια σαγηνευτικά αταξινόμητη ταινία που αποκαλύπτει μια συγκλονιστική ιστορία λαχτάρας και απογοήτευσης, δημιουργικής έκφρασης και ανεκπλήρωτου έρωτα.