Η Τέλεια Ομορφιά (The Great Beauty), του Πάολο Σορεντίνο | Καπιτώλιο, Ρώμη

Με την Αιώνια Πόλη να καταλαμβάνει τον πρωταγωνιστικό ρόλο, ο Πάολο Σορεντίνο φτιάχνει τη δική του εκδοχή της «Dolce Vita» του Φελίνι σε μια Ρώμη που μοιράζει την ταυτότητά της ανάμεσα στην Ιστορική μνήμη και τη λήθη της νεωτερικότητας. Από το Καπιτώλιο μέχρι τη Villa Medici και το Palazzo Barberini, τα τοπόσημα της πόλης δεν είναι το σκηνικό της αφήγησης του Σορεντίνο, αλλά οι κεντρικοί της ήρωες. Τώρα θα μας πείτε, ολόκληρη η Ρώμη είναι ένα μνημείο, άρα δεν μετράει. Εμείς, όμως, λέμε ότι γι αυτόν ακριβώς τον λόγο έχει σημασία η ελευθερία του Σορεντίνο να στήσει την κάμερά του εκεί όπου πραγματικά ήθελε. Δες την εδώ.

Maria, του Πάμπλο Λαραΐν | La Scala, Μιλάνο

Στο πορτρέτο της απόλυτης ντίβας της όπερας, ο Πάμπλο Λαραΐν έδωσε εξαιρετική σημασία στα locations και τον ρόλο που αυτά έπαιξαν στη ζωή και την καριέρα της Κάλλας. Δραματοποιώντας μια από τις πιο κομβικές στιγμές της, η παραγωγή του «Maria» ταξίδεψε στο Μιλάνο και την ιστορική αίθουσα της όπερας La Scala, όπου η Μαρία Κάλλας ερμήνευσε για πρώτη φορά την Άννα Μπολέυν του Γκαετάνο Ντονιτσέτι. Το γύρισμα της σεκάνς πραγματοποιήθηκε στο ίδιο το θέατρο, που- ευτυχώς- δεν αρνήθηκε στην παραγωγή να ανακατασκευάσει μια iconic στιγμή, τόσο για την Κάλλας, όσο και για την ίδια τη Scala. Δες την ταινία εδώ.

La Dolce Vita, του Φεντερίκο Φελίνι | Fontana di Trevi, Ρώμη

Μαζί με τον μεγαλύτερο, ίσως, θαυμαστή του, Πάολο Σορεντίνο, ο φακός του Φεντερίκο Φελίνι αγάπησε τη Ρώμη όσο λίγοι. Στην πιο χαρακτηριστική σκηνή της ταινίας, και, την ίδια στιγμή, σε μια από τις πιο διάσημες σκηνές στην Ιστορία του σινεμά, οι πρωταγωνιστές βουτάνε στη Fontana di Trevi. Ένα τοπόσημο της πόλης που υποδέχεται καθημερινά εκατομμύρια ανθρώπους, ερήμωσε για το συνεργείο της ταινίας και έγινε το ιδανικό σκηνικό για τον Μαρτσέλο Μαστρογιάννι και την Ανίτα Έκμπεργκ. Δες την ταινία εδώ.

Theeb: Ο λύκος της ερήμου, του Νάτζι Αμπού Νουάρ | Ουαντί Ραμ, Ιορδανία

Το μεθυστικό «αραβικό γουέστερν» που έφτασε μέχρι τα Όσκαρ του 2016, διηγούμενο μια σειρά περιστατικών που παραπέμπουν στον «Λόρενς της Αραβίας», ιδωμένων από τη σκοπιά των Αράβων και όχι των Δυτικών, είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου γυρισμένο στην κοιλάδα Ουαντί Ραμ της Ιορδανίας. Κεντρικής σημασίας στην Αραβική Επανάσταση στις αρχές του 20ου αιώνα, η προστατευόμενη περιοχή χαρακτηρίστηκε μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO το 2011. Δες την ταινία εδώ.

Ραν, του Ακίρα Κουροσάβα | Κάστρο Χιμέτζι, Ιαπωνία

Αν υπάρχει μια ταινία που θα έβαζε δύσκολα στο ΚΑΣ της Ιαπωνίας, αυτή θα ήταν το Ραν του Ακίρα Κουροσάβα. Γυρισμένη αποκλειστικά σε ιστορικά τοπόσημα της χώρας, σε κάστρα που χρονολογούνται από τον 12ο αιώνα, και σε μνημεία παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς. Το κάστρο Χιμέτζι είναι το μεγαλύτερο κάστρο στην Ιαπωνία και συγκεντρώνει τεράστιους αριθμούς επισκεπτών, ενώ, το 1993- οκτώ χρόνια μετά την κυκλοφορία της ταινίας- ανακηρύχθηκε ένα από τα πρώτα μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς της χώρας. Δες την ταινία εδώ.

Ο Θεός Ελέφαντας (The Elephant God), του Σατιατζίτ Ράι | Ιερή πόλη Βαρανάσι, Ινδία

Το σινεμά του Σατιατζίτ Ράι δεν θα μπορούσε να λείπει από αυτή τη λίστα, αφού έχει κινηματογραφίσει όπως κανένας άλλος τα τοπόσημα της Ινδίας και, ιδιαίτερα, της πόλης καταγωγής του, της Καλκούτα. Στον «Θεό Ελέφαντα», όμως, επισκέπτεται την ιερή πόλη του Βαρανάσι. Η πόλη, που οδηγεί στις όχθες του Γάγγη, θεωρείται ιερή από τους Ινδουιστές, τους Βουδιστές, και τους Τζαϊνιστές, ενώ πρόκειται για μία από της παλαιότερες συνεχόμενα κατοικημένες πόλεις στην Ιστορία. Δεν έχει καταφέρει ακόμα να ενταχθεί σε κάποια από τις λίστες των μνημείων παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO, μπορεί και γι αυτό οι ινδικές αρχές να μην ήταν τόσο αυστηρές με έναν από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες της χώρας. Μπορεί και όχι. Δες την ταινία εδώ.

Ερωτική Επιθυμία (In the Mood for Love), του Γουόνγκ Καρ-Γουάι | Άνγκορ Βατ, Καμπότζη

Μπορούμε να πούμε με σιγουριά, ότι αν οι αρχές της Καμπότζης είχαν αποφασίσει να μην επιτρέψουν στον Γουόνγκ Καρ-Γουάι να κάνει γυρίσματα στον ναό Άνγκορ Βατ, η ταινία θα είχε χάσει μία από τις πιο βαθιά συγκινητικές και ανεπιτήδευτα πνευματικές σκηνές της. Οι τοίχοι στους οποίους ο Τόνι Λιούνγκ ψιθυρίζει το μυστικό του, ανήκουν στο μεγαλύτερο σε έκταση θρησκευτικό μνημείο οποιασδήποτε θρησκείας στον κόσμο, που καταλαμβάνει έδαφος 1,626 τ.χλμ. και χτίστηκε την περίοδο της Αυτοκρατορίας Χμερ (δηλαδή, περί το 900 μ.Χ.) Δες την ταινία εδώ.

Οι Άθλιοι (Les Misérables), του Λατζ Λι | Αψίδα του Θριάμβου, Παρίσι

Εν μέσω των εορτασμών της Γαλλίας για τη νίκη της στο Μουντιάλ του 2018 στη λεωφόρο Champs Elysées, ο Λατζ Λι βρίσκει την απόλυτη εναρκτήρια σεκάνς για την ταινία του, κάτω από την Αψίδα του Θριάμβου. Το μνημείο εκπονήθηκε το 1806, μετά από εντολή του Ναπολέοντα, προς τιμήν της νίκης του γαλλικού στρατεύματος στο Αούστερλιτς. Ένα παρελθόν στο οποίο οι ήρωες της ταινίας του Λι δεν έχουν καμία θέση, στέκει όμως μπροστά τους, σε μια ειρωνική υπενθύμιση της επεκτατικής, αποικιοκρατικής Ιστορίας της Γαλλίας, μπροστά στους «Άθλιους» που μέσα τους βράζει η ανάγκη για δικαιοσύνη. Δες την ταινία εδώ.

Το Χρώμα του Ροδιού (The Color of Pomegranates), του Σεργκέι Παρατζάνοφ | Μοναστήρια Σαναχίν και Χαγκπάτ, Αρμενία κ.α.

Από όλους τους επιλαχόντες αυτής εδώ της λίστας, ο Σεργκέι Παρατζάνοφ θα είχε τα περισσότερα προβλήματα με τα αρχαιολογικά συμβούλια, καθώς στο αριστούργημά του «Το Χρώμα του Ροδιού», πραγματοποίησε γυρίσματα σε μνημεία όχι μίας, όχι δύο, αλλά τριών χωρών. Η ταινία γυρίστηκε σε πολυάριθμα ιστορικά μνημεία της Αρμενίας, όπως τα μεσαιωνικά μοναστήρια Σαναχίν και Χαγκπάτ, η εκκλησία του Αγίου Ιωάννη στο Άρντβι και η Μονή Αχτάλα. Οι τοποθεσίες στη Γεωργία περιλάμβαναν τη μεσαιωνική Μονή Αλαβερντί, και το συγκρότημα Ντζβέλι Σουάμτα κοντά στο Τελαβί. Στο Αζερμπαϊτζάν γυρίσματα έγιναν στην παλιά πόλη του Μπακού και το φρούριο Ναρνταράν, που αμφότερα βρίσκονται στη λίστα παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO. Δες την ταινία εδώ.

The Little Drummer Girl, του Παρκ Τσαν-Γουκ | Ακρόπολη, Αθήνα

Εντάξει, δεν είναι ταινία, αλλά είναι η απόδειξη ότι κάποιοι είναι πιο τυχεροί από άλλους. Η σειρά του BBC, βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Τζον Λε Καρέ, πραγματοποίησε αρκετά από τα γυρίσματά της στην Ελλάδα, ένα εκ των οποίων έλαβε χώρα και στον βράχο της Ακρόπολης. Φυσικά, δεν κύλησαν όλα τόσο ομαλά ούτε για τον Παρκ Τσαν-Γουκ και την παραγωγή, που βρήκαν το ΚΑΣ μπροστά τους όταν ζήτησαν να πραγματοποιήσουν γυρίσματα και στον Ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο για μια ολόκληρη μέρα. Το παράκαναν! Μέχρι την Ακρόπολη, πάντως, κατάφεραν να ανέβουν και το αποτέλεσμα τους δικαίωσε. Δες τη σειρά εδώ.