Ό,τι κι αν λέμε για ταινίες “βασισμένες σε αληθινά γεγονότα”, η δύναμη αυτών των ιστοριών δεν είναι στην πιστότητα, είναι στο βλέμμα. Στο πώς κάθε σκηνοθέτης μετατρέπει την πραγματικότητα σε συναίσθημα, σε ρυθμό, σε φράση που μένει. Γιατί ο κινηματογράφος δεν είναι απλώς το τι συνέβη, είναι το πώς το θυμόμαστε.
Μνήμες Φόνων
Πριν από τα Παράσιτα, ο Μπονγκ Τζουν-χο μάς σύστησε τη σκοτεινή ψυχή της Κορέας. Στηριγμένο σε μια πραγματική σειρά ανεξιχνίαστων φόνων, το Memories of Murder είναι ένα θρίλερ που μοιάζει να ανασαίνει τον ιδρώτα, τη βροχή και την απόγνωση των αστυνομικών που κυνηγούν τον αόρατο δράστη. Όμως στην πραγματικότητα, κυνηγούν τον ίδιο τους τον εαυτό: τη βεβαιότητα, την αποτυχία, τη ματαιότητα της αλήθειας. Ένα true crime που μετατρέπεται σε ποίηση. Δες την ταινία εδώ.
Εγώ, η Τόνια
Παγοπέδιλα, τηλεοπτικά σκάνδαλα και μια γυναίκα που δεν ταίριαζε πουθενά. Η Τόνια Χάρντινγκ έγινε διαβόητη πριν καν προλάβει να γίνει διάσημη και η Μάργκο Ρόμπι, με μια ερμηνεία που παίζει ανάμεσα στην ειρωνεία και τον πόνο, την κάνει σύμβολο του outsider που δεν ζήτησε ποτέ συμπάθεια. Το Εγώ, η Τόνια είναι μια αληθινή ιστορία για την Αμερική των media και την ανάγκη να είσαι τέλειος, ακόμη κι όταν παγώνεις σε κάθε πτώση. Δες την ταινία εδώ.
