Αυτοσχεδιασμοί, ψηφιακή κάμερα, σκηνοθετικά παιχνίδια, νεανική δημιουργικότητα και ανεμελιά. Υποσχέσεις για μια εντυπωσιακή συνέχεια. Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του The Boy έχει όλα τα παραπάνω κι ακόμα περισσότερα. Και του ζητήσαμε να θυμηθεί την εποχή της.

«Γυρίσαμε το Κλαις; στις αρχές των 00ς στο κέντρο της Αθήνας. Στα σπίτια μας, στα γραφεία που δουλεύαμε. Το τραμ περνάει απ’ την Πανεπιστημίου. Η λαϊκή στην Καλλιδρομίου. Κόκκινα φίλτρα στην πλατεία Ομονοίας. Το γήπεδο μπάσκετ στου Στρέφη. Ο τηλεφωνικός θάλαμος στη Σταδίου. Η πλατεία Αργεντινής Δημοκρατίας. Οι ζωές μας δεν έχουν πλοκή άλλα η μουσική πάντα εξηγεί τα συναισθήματά μας. Προσπαθούμε να κρατήσουμε τρυφερό βλέμμα απέναντι στο κακό. Το Κλαις; είναι μια ταινία για δύο ανθρώπους και τους ανθρώπους γύρω τους. Αυτός έχει χάσει τον πατέρα του. Και αυτή έχει χάσει τον πατέρα της. Κατά τ’ άλλα δεν μοιάζουν σε τίποτα.»