“Σε μια απέλπιδα προσπάθεια να συγκεντρώσουν τα χρήματα για το ταξίδι, οι Αντώνης (Μάκης Παπαδημητρίου) και Χρήστος (Μιχάλης Σαράντης) επιχειρούν ένα ριφιφί στο σπίτι όπου μένει η πρώην σύζυγος του Αντώνη, Χριστίνα (Μαρία Σκουλά), μαζί με το νέο και εύπορο άντρα της Δημήτρη (Χάρης Μιχαλογιαννάκης). Με σκοπό να “δανειστούν” μια συλλεκτική κούκλα Σπάιντερμαν που έχει δωρίσει στο παρελθόν ο Αντώνης στο γιο του το Δαμιανό (Άγγελος Παπαδημητρίου).
Η σκηνή μπορεί να κόπηκε από την ταινία για λόγους ρυθμού αλλά είναι βαθιά μέσα στην καρδιά μας αφού παίζουν η πρωταγωνίστρια του Runaway Day Μαρία Σκουλά, ο επί σειρά ετών βοηθός σκηνοθέτη (και ενίοτε ηθοποιός) στις ταινίες του Σταύρου Τσιώλη, Χάρης Μιχαλογιαννάκης, καθώς και ο γιος του Μάκη, Άγγελος Παπαδημητρίου.”
Δημήτρης Μπαβέλλας
Η Αναζήτηση της Λώρα Ντουράντ
Ο Αντώνης Τιτσάνης και ο Χρήστος Φερτάκης είναι δύο φίλοι που συγκατοικούν σε ένα μικρό διαμέρισμα στην Αθήνα. Άνεργοι και πλήρως αποκομμένοι από τον κοινωνικό τους περίγυρο τα βγάζουν πέρα όπως μπορούν, με τα ελάχιστα έσοδα από τις μικροδουλειές που κάνουν ή με τα χρήματα από το ταμείο ανεργίας που εισπράττει ο Χρήστος. Τους δυο ήρωες ενώνει ο κοινός, πλατωνικός έρωτας που μοιράζονται για τη Λώρα Ντουράντ, μια μυθική πορνοστάρ της δεκαετίας του ’90, τα ίχνη της οποίας έχουν εξαφανιστεί μυστηριωδώς. Όταν τα πράγματα στη ζωή τους πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο, οι φίλοι αποφασίζουν να πάνε κόντρα στην τύχη τους και παίρνουν τη μεγάλη απόφαση να ξεκινήσουν την αναζήτηση της χαμένης Λώρα. Έτσι λοιπόν θα εισέλθουν σε μια ροκ εν ρολ Οδύσσεια όπου κυριαρχούν Λωτοφάγοι, Κύκλωπες και Πηνελόπες, όπου τα κινηματογραφικά στερεότυπα (από το προπολεμικό sci-fi και το Γουέστερν μέχρι το Φιλμ Νουάρ) και η άφθονη μουσική (από τη Ρέγκε και το Πανκ μέχρι το Ρεμπέτικο) θα ενσωματωθούν στην ίδια την ιστορία, και θα οδηγήσουν την πλοκή σε απρόσμενα… Ομηρικά μονοπάτια.
Ο σκηνοθέτης Δημήτρης Μπαβέλλας δημιουργεί ένα «χειροποίητο», αναλογικό κινηματογραφικό κοκτέιλ με στοιχεία κωμωδίας δρόμου και γνήσιου buddy movie, με αναρχικό χιούμορ, με ευρηματική ανάπτυξη των σουρεαλιστικών καταστάσεων, με αγνό σινεφίλ πνεύμα και αδάμαστη φαντασία.