Η μικρού μήκους ταινία και πτυχιακή εργασία της Δέσποινας Μαυρίδου για το Τμήμα Κινηματογράφου του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Δράμας 2022, συζητήθηκε από όλους, και απέσπασε βραβεία καλύτερης ταινίας, γυναικείας ερμηνείας για τις πρωταγωνίστριες Ελένη Γεωργάκη και Ελίνα Τσιόρμπατζη, και σκηνογραφίας. Τον Ιούνιο του 2023 τιμήθηκε με το βραβείο Ίρις σπουδαστικής ταινίας μικρού μήκους από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου, ενώ το ίδιο διάστημα, στον διαγωνισμό Directors’ Next Gen που θέσπισε το Cinobo σε συνεργασία με το Τμήμα Κινηματογράφου ΑΠΘ, αναδείχθηκε ως η καλύτερη φοιτητική ταινία της χρονιάς, κερδίζοντας διανομή στη μεγάλη οθόνη, καθώς και προβολή μέσω της πλατφόρμας του Cinobο.

Τα Τσουλάκια είναι μια πολύχρωμη, αστεία και ορμητικά ειλικρινής ιστορία ενηλικίωσης για τις ζωές δύο διαμετρικά αντίθετων αδελφών και τις επιλογές που καλούνται να λάβουν στη διάρκεια μιας νύχτας. Από τη μια μεριά η Μάτι, δεκαέξι χρόνων, αφελής, αξιαγάπητη και αυθόρμητη, με μια διακαή ανάγκη να ζήσει το ρομαντικό όνειρο μιας φθηνής σαπουνόπερας. Η μεγαλύτερη αδελφή της από την άλλη μεριά, η Θέμη, αναγκασμένη σε μια πρόωρη ενηλικίωση, πρέπει να λάβει δραστικές αποφάσεις ώστε να κλείσει ένα καθυστερημένο χρέος και να μπορέσει να πάρει πίσω τη ζωή της. Σε μια απελπισμένη προσπάθεια να βρουν χρήματα, η καθεμιά θα ξεκινήσει το δικό της ταξίδι. Η Μάτι θα κλέψει έναν άγνωστο σε μια βαρετή γραμμή του αστικού και η Θέμη θα οδηγηθεί να ξεπληρώσει με όποιον τρόπο μπορεί τον πρώην εργοδότη της. Καθ' όλη τη διάρκεια των περιπετειών τους, τα δύο κορίτσια έρχονται αντιμέτωπα με ένα τραυματικό παρελθόν, μια ενοχλητική πραγματικότητα και κυρίως τη δυσκολία του να συντηρήσεις με νύχια και με δόντια μια οικογένεια.

Η Δέσποινα Μαυρίδου μάς μιλά για την τρίτη μικρού μήκους ταινία της μετά τα Σπιτική Μηλόπιτα (2015) και Τυφλόμυγα (2018) και για την ταύτισή της με το σενάριο της Καλλιόπης Αραμπατζή: «Μία μέρα απ' τη ζωή δύο αδερφών που μεγαλώνουν χωρίς τους γονείς τους, ξετυλίγεται μέσα σε μια αφήγηση γεμάτη ποπ μελωδίες, έντονα χρώματα, σκηνές σαπουνόπερας. Η ιστορία αφορά τη σχέση της Μάτι με τη μεγαλύτερη αδερφή της Θέμη με όλες τις εντάσεις και την τρυφερότητα που υπάρχουν, καθώς αναζητούν χρήματα και διέξοδο από ένα τοξικό περιβάλλον. Οι ηρωίδες συνδέονται με τον έξω κόσμο με πολύ διαφορετικό τρόπο λόγω της ηλικιακής τους διαφοράς αλλά και της ιδιαίτερης ψυχοσύνθεσής τους. Παρόλα αυτά η αφετηρία και το τέλος της ημέρας τους φαίνεται να είναι το “σπίτι”, ο χώρος όπου νιώθουν ασφάλεια και ζεστασιά.

Διαβάζοντας το σενάριο της Καλλιόπης, και δουλεύοντας γι' αυτή την ταινία, πήγα πίσω στα εφηβικά μου χρόνια, στις φαντασιώσεις τις μπλεγμένες με πλαστικές εικόνες και χαρακτήρες απ' την τηλεόραση και το σινεμά. Τις εντάσεις, τα ξεσπάσματα, το μόνιμο μπέρδεμα. Τη σχέση με τη μεγαλύτερη αδερφή μου. Τους τσακωμούς μας και το θυμό μου όταν δεν μου έδινε σημασία. Τη ζεστασιά στη σκέψη ότι πάντα με προσέχει. Αυτή η τρυφερή σχέση είναι που πρωτίστως με κέρδισε σε τούτη την ιστορία. Αυτή η ζεστασιά του σπιτιού και της οικογένειας, ακόμη και στην απουσία της μητέρας και του πατέρα.

Επίσης το πείσμα της μικρής αδερφής να βλέπει την πραγματικότητα σαν σκηνή από φτηνή σαπουνόπερα, σαν τους στίχους ή το βίντεο κλιπ από ένα ποπ τραγούδι. Η ζωντάνια και
το υπερβολικό του χαρακτήρα της που φαίνεται να συντονίζονται με τις αφηγήσεις των τηλεοπτικών ηρώων που παρακολουθεί ανελλιπώς.» 

Οι Μάτι και η Θέμη προσπαθούν να επιβιώσουν και να διατηρήσουν μια καθημερινότητα με κάθε κόστος. Για να βρουν χρήματα, κάνουν από ένα σύντομο ταξίδι εξερεύνησης του χαρακτήρα τους και κυρίως του παρελθόντος που προσπαθούν να αφήσουν πίσω. Πώς διαχειρίζεται η κάθε μία τον δρόμο της στην ιστορία δείχνει τις διαφορές τους αλλά και το απόλυτο δέσιμο που τις κρατά κοντά. 

Μέσα στο ιδιόμορφο σύμπαν μιας οικογένειας που έχει βιώσει μια απώλεια αλλά επιλέγει να παραμείνει ενωμένη, τα δυο κορίτσια αλληλοσυμπληρώνονται και αποθεώνουν το κεντρικό θέμα της ιστορίας: τη σύνδεση. Σύνδεση οικογενειακή, ερωτική, φιλική, και η ίδια η ανάγκη ύπαρξής της σαν βασικό εργαλείο επιβίωσης σε έναν τρομακτικό κόσμο. Το ερώτημα στο τέλος -αναπάντητο ή μη- παραμένει, σε μια τελική σκηνή όπου η απόγνωση και η εξαθλίωση καλύπτονται από μια δυνατή αγκαλιά. Είναι αρκετή η ένωση για να μας σώσει;