Αν κάποια στιγμή ο μύθος των μεγάλων ευρωπαίων auteurs του 20ου αιώνα άρχισε να χάνεται στη λήθη, με τους περισσότερους εξ αυτών να φεύγουν από ζωή, ο αυστριακός Μίκαελ Χάνεκε κρατά όλη τη συνεισφορά τους στο σινεμά ζωντανή ως σήμερα. Περισσότερο από ένας σπουδαίος σκηνοθέτης, ένας κινηματογραφικός στοχαστής, ένας καλλιτέχνης που ανέλυσε τις πιο σκοτεινές πτυχές της ανθρώπινης ύπαρξης με ψυχρή ακρίβεια και αφοπλιστική ειλικρίνεια.

Γεννημένος το 1942 στη Γερμανία και μεγαλωμένος στην Αυστρία, ο Χάνεκε ανέπτυξε ένα στυλ σκηνοθεσίας που συνδυάζει τον υπαρξιακό τρόμο με μια αυστηρή, σχεδόν μαθηματική κινηματογραφική γλώσσα. Από το Funny Games (1997) μέχρι το Η Λευκή Κορδέλα (2009) και το Amour (2012), το σινεμά του χαρακτηρίζεται από την αποδόμηση της βίας, τη διάλυση της ψευδαίσθησης του θεάματος και την ανελέητη εξερεύνηση των ανθρώπινων σχέσεων.

Επηρεασμένος από τους μεγάλους Ευρωπαίους δημιουργούς όπως ο Μπρεσόν, ο Αντονιόνι και ο Μπέργκμαν, ο Χάνεκε δεν ακολουθεί απλώς την παράδοσή τους – την ανανεώνει και την εξελίσσει. Οι ταινίες του προκαλούν, σοκάρουν, μα πάνω απ’ όλα, θέτουν ερωτήματα. Αρνούνται τη συναισθηματική χειραγώγηση, αποφεύγουν τα κλισέ και αφήνουν τον θεατή να γεμίσει τα κενά μόνος του. Η απόφασή του να κρατήσει μια αποστασιοποιημένη, ψυχρή ματιά δεν είναι απλώς αισθητική επιλογή – είναι φιλοσοφική θέση.

Με δύο Χρυσούς Φοίνικες και ένα Όσκαρ στην κατοχή του, ο Χάνεκε είναι ένας δημιουργός που δεν έπαψε ποτέ να αναζητά την αλήθεια, όσο άβολη κι αν είναι. Και γι’ αυτό, το έργο του θα παραμένει διαχρονικό, μια παρακαταθήκη για τον ευρωπαϊκό κινηματογράφο και την τέχνη του κινηματογράφου γενικότερα. Στο αφιέρωμα του Cinobo, πέρα από όλη τη φιλμογραφία του, θα βρείτε και 4 ταινίες που έκανε για την αυστριακή τηλεόραση στα πρώτα χρόνια της καριέρας του, οι οποίες έχουν αποκατασταθεί και παρουσιάζονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα.