«ΤΟ ΠΙΟ ΠΑΡΑΓΝΩΡΙΣΜΕΝΟ ΑΠΟ ΟΛΑ, ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΙΜΗΜΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΚΟΠΕΛΕΣ»
Αυτές ήταν οι ερωτήσεις και οι σκέψεις που αποτέλεσαν την αφετηρία για αυτό το έργο, αλλά γρήγορα συνειδητοποίησα ότι αν ήθελα να γράψω αυτή την ιστορία και να δημιουργήσω έναν χαρακτήρα που το κοινό θα καταλάβαινε και θα ενδιαφερόταν, έπρεπε να αφήσω κατά μέρος όλες τις προκαταλήψεις μου και να προσεγγίσω αυτά τα κορίτσια με ανοιχτό μυαλό.
Έτσι, πήρα συνέντευξη από επτά από τις μεγαλύτερες και πρώτες influencers της Σκανδιναβίας, διάβασα όλα τα βιβλία τους, τα παλιά τους blogs και ό,τι άλλο ήταν διαθέσιμο για αυτές. Και, περιέργως, είδα την ίδια ιστορία να επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά: μια νεαρή κοπέλα που έχει υποστεί bullying, βιώνει μια απίστευτη έξαψη και ευφορία όταν ξαφνικά οι άνθρωποι στο διαδίκτυο αρχίζουν να της δίνουν θετικά σχόλια και προσοχή, κάτι που εξελίσσεται σε μια μορφή εθισμού και σε έναν βαθύ υπαρξιακό φόβο ότι θα χάσει το ενδιαφέρον του κοινού.
Όταν ρωτώ τις influencers τι θα είχαν κάνει διαφορετικά αν είχαν την ευκαιρία, όλες απαντούν ότι δεν θα είχαν γίνει τόσο διάσημες χωρίς όλα τα σκάνδαλα και τα λάθη που έκαναν όταν, ως έφηβες, άνοιξαν ένα δρόμο που κανείς δεν είχε περπατήσει πριν από αυτές. Και μια γρήγορη αναζήτηση στο Google αποδεικνύει πόσο σημαντικό είναι να γελοιοποιείσαι και να σοκάρεις ως influencer — επειδή από τα χιλιάδες πράγματα που έχουν γραφτεί για αυτά τα κορίτσια, κανένα από αυτά δεν αφηγείται την ιστορία του πώς αυτές οι νεαρές επιχειρηματίες (κάτι που όντως είναι) κατάφεραν να ξεγελάσουν ολόκληρη τη βιομηχανία των μέσων ενημέρωσης και να κλέψουν αναγνώστες και διαφημιστικά έσοδα από μεγάλους ομίλους μέσων ενημέρωσης. Προφανώς ήταν πολύ πιο σημαντικό και ενδιαφέρον να καταγράφονται οι χειρουργικές επεμβάσεις που έχουν υποβληθεί ή με ποιον έχουν κοιμηθεί!
Αλλά το πιο παραγνωρισμένο από όλα είναι ακόμα το τίμημα που πρέπει να πληρώσουν αυτές οι νεαρές κοπέλες για να ξεχωρίσουν και να ακολουθήσουν τον δρόμο που έχουν διαλέξει. Ούτε οι ίδιες οι influencers δεν θέλουν να μιλήσουν για αυτό. Είναι εμμονικά επικεντρωμένες στο να μην αφήσουν τα trolls και όσους προσπαθούν ενεργά να τις καταστρέψουν, να κερδίσουν. Γι' αυτό δεν μιλάνε πραγματικά για το πώς το μίσος και όλη η πίεση για το σώμα τους, στην οποία είναι εξαιρετικά εκτεθειμένες, τις επηρεάζει ψυχολογικά.
Μερικές φορές, όταν μιλάς μαζί τους, νιώθεις την ανάγκη να τις αγκαλιάσεις και να τους δώσεις μια ζεστή, μητρική αγκαλιά. Γιατί είναι κατά κάποιον τρόπο παιδιά που μεγάλωσαν πολύ γρήγορα. Και όταν συνειδητοποίησαν όλες τις επιπτώσεις και τις συνέπειες του να μοιράζονται ολόκληρη τη ζωή τους στο διαδίκτυο, δεν υπήρχε κανείς που να τις λυπάται ιδιαίτερα, γιατί τελικά αυτές οι ίδιες επέλεξαν αυτή τη ζωή.
«Γιατί δεν τα παρατάς, τότε;»
Θα μπορούσες να πεις το ίδιο και σε έναν ηρωινομανή που ζει στο δρόμο – γιατί αυτά τα κορίτσια έχουν εθιστεί υπερβολικά στην προσοχή και την αδρεναλίνη που τους προσφέρει η δουλειά τους για να τα παρατήσουν.
«ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΚΟΤΩΣΩ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΟΥ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ INFLUENCER»
Θέλω να σκοτώσω το όνειρο του να γίνεις influencer και να δείξω την ασχήμια του ψεύτικου και την ομορφιά του ατελούς. Και γι' αυτό το λόγο αυτό το έργο είναι σημαντικό για μένα. Θέλω να το κάνω για τις ανιψιές μου που πηγαίνουν στο δημοτικό και ήδη πιστεύουν ότι φαίνονται πολύ καλύτερες με τα φίλτρα του Snapchat παρά χωρίς αυτά, για την πολύ αγαπημένη δεκατετράχρονη της οικογένειας που μόλις της απαγόρεψαν να προπονείται επειδή είναι πολύ αδύναμη και υποσιτισμένη, αφού σταμάτησε να τρώει και να πίνει από φόβο μήπως παχύνει.
Και σε κάποιο επίπεδο, καταλαβαίνω επίσης ότι πρέπει να φτιάξω αυτή τη σειρά για τον εαυτό μου, γιατί παρόλο που είμαι ενήλικη, μια φαινομενικά λογική γυναίκα που ξέρει ότι η μεγαλύτερη αξία ενός ατόμου δεν είναι η εξωτερική του ομορφιά, νιώθω επίσης τον ίδιο εξελικτικό φόβο ότι όλοι οι άλλοι θα κάνουν πολύ botox και θα αφιερώσουν πολύ χρόνο και χρήμα για να φαίνονται όμορφοι, έτσι ώστε αυτό να γίνει το φυσιολογικό και εγώ να γίνω η παράξενη άσχημη.
Καταλαβαίνω ότι αυτή η σειρά από μόνη της δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα ή να διορθώσει την αυτοεκτίμηση όλων, αλλά ελπίζω ότι μπορεί να προσφέρει νέες ιδέες και να ξεκινήσει μια συζήτηση που θα αναγκάσει τόσο το κοινό, όσο και τους influencers, τα brands που χρηματοδοτούν τους influencers και τον Τύπο να αναστοχαστούν τον ρόλο που παίζουν στο πρόβλημα. Αυτό το έργο με έχει αλλάξει και έχει αλλάξει την άποψή μου για το τι είναι όμορφο, και αν τολμήσουμε να ονειρευτούμε μεγάλα, φυσικά, το όνειρο είναι ότι το κοινό θα δει τον εαυτό του και τους ανθρώπους γύρω του με τα ίδια γυαλιά που φοράω εγώ τώρα.
