«Πριν από μερικά χρόνια, προσπάθησα να μιλήσω στην 14χρονη κόρη μου για την υπόθεση της αυτοκτονίας ενός αγοριού που συνέβη στο Σαράγεβο», θυμάται η Σμπάνιτς. «Προσπάθησα να της εξηγήσω πόσο σημαντικό είναι να επικοινωνεί αν έχει ποτέ κάποιο πρόβλημα».
«Με κοίταξε βαθιά στα μάτια, σαν να την έβλεπα για πρώτη φορά, και μου είπε: “Δεν θα σου έλεγα ποτέ αν είχα παρόμοια προβλήματα, γιατί έχω την αξιοπρέπειά μου”».
«Ξαφνικά, συνειδητοποίησα ότι ο ομφάλιος λώρος είχε κοπεί μόνιμα και δεν το είχα καταλάβει. Μπροστά μου στεκόταν ένα άτομο που προφανώς δεν γνώριζα αρκετά καλά. Δεν μπορούσα να σταματήσω να σκέφτομαι: πόσο καλά γνωρίζουμε πραγματικά τα παιδιά μας; Πόσο αποδεχόμαστε τα διαφορετικά συστήματα αξιών τους; Πόσο τα εμπιστευόμαστε;», αναρωτιέται συγκλονισμένη η δημιουργός.
«Ειδικά τώρα, που ζούμε σε μια κοινωνία που έχει χάσει την εμπιστοσύνη της στους θεσμούς, τις πληροφορίες και τα γεγονότα. Ή μήπως ήταν πάντα έτσι και απλά δεν το συζητούσαμε επειδή θέλαμε να διατηρήσουμε την αξιοπρέπειά μας;»
Τα αμείλικτα αυτά ερωτήματα η Σμπάνιτς τα ερευνά μέσα από μια καθηλωτική υπόθεση, την οποία είχε γράψει αρχικά πριν μερικά χρόνια ως σενάριο ταινίας. Στο μεταξύ έχει αποκτήσει εμπειρία από το να δουλεύει σε υψηλού μπάτζετ τηλεοπτικές παραγωγές, έχοντας σκηνοθετήσει για το «The Last of Us». Για το «Σε Ξέρω Καλά», ανέλαβε επιπλέον χρέη showrunner, δηλαδή το άτομο που έχει υπό την ευθύνη της κάθε πτυχή της παραγωγής.
«[Το showrunning] ήταν μια υπέροχη εμπειρία, αλλά, από την άλλη πλευρά, είναι η τελευταία σειρά που θα κάνω ως showrunner, γιατί ως σκηνοθέτης, ήμουν συνεχώς σε πειρασμό να κάνω τα δικά μου», θυμάται γελώντας. «Ακόμα και αν ο Μάρτιν Σκορσέζε καθόταν δίπλα μου, θα του έλεγα πώς πρέπει να το κάνει!»
Όμως αυτό που έχει κερδίσει η ιστορία από τη μετατροπή σε τηλεοπτικό σενάριο, είναι κατά τη Σμπάνιτς ένα κατά πολύ πλουσιότερο και πολυεπίπεδο τελικό προϊόν. «Πιστεύω ότι το αρχικό σενάριο κέρδισε πολύ, επειδή μπόρεσα να εξερευνήσω το κύριο θέμα, που είναι η γονεϊκότητα και το πόσο καλά γνωρίζουμε τα παιδιά μας», εξηγεί. Τονίζοντας πως 4 από 6 επεισόδια της σειράς, κατέληξα να περιλαμβάνουν υλικό που δεν υπήρχε στην αρχική μορφή του σεναρίου.
«Μου δόθηκε έτσι η δυνατότητα, με τα έξι επεισόδια, να ρίξω φως από έξι διαφορετικές οπτικές γωνίες», καταλήγει. «Αυτό μου αρέσει πολύ στο να κάνω μια τηλεοπτική σειρά».
