Η καλτ λογοτεχνική τριλογία της Βιρζινί Ντεπάντ «Βερνόν Σουμπουτέξ», πρωτοκυκλοφόρησε το 2015 και έγινε μπεστ σέλερ ενθουσιάζοντας αναγνωστικό κοινό και κριτική με τη σκοτεινά χιουμοριστική και κρυστάλλινα ρεαλιστική απεικόνιση της σύγχρονης γαλλικής κοινωνίας. Ακολουθώντας παρόμοιο ύφος, η τηλεοπτική μεταφορά που βασίζεται στα δυο πρώτα βιβλία ξεκίνησε να προβάλλεται το 2019, θυμίζοντας σε σημεία το «Californication» του Τομ Καπίνος με τον Ντέιβιντ Ντουκόβνι.

Στους ολοζώντανους παρισινούς δρόμους του σήμερα, μια ομάδα ασυνήθιστων χαρακτήρων συγκεντρώνεται γύρω από έναν άνθρωπο: τον Βερνόν Σουμπουτέξ. Όπως και στα βιβλία της Ντεπάντ, η πλοκή επικεντρώνεται στον άνεργο και άφραγκο πρώην ιδιοκτήτη του κάποτε θρυλικού δισκοπωλείου των 80s, Revolver, ο οποίος εκδιώκεται από το διαμέρισμά του. Σε αναζήτηση για ένα μέρος για να μείνει, έρχεται σε επαφή με τους παλιούς του φίλους από τον κόσμο της μουσικής τη δεκαετία του '90. Ένας από αυτούς είναι ο Αλέξ Μπλιτς, πλέον πλούσιος και διάσημος ροκ σταρ. Όταν ο Μπλιτς βρίσκεται νεκρός στο διαμέρισμά του από υπερβολική δόση, αφήνει στον Βερνόν τρεις μυστηριώδεις βιντεοκασέτες. Εκείνος τα μαζεύει και γλιστράει ανώνυμα στην πόλη. Σύντομα γίνεται ο πιο καταζητούμενος άνδρας στο Παρίσι.

Μια ακατέργαστη, rock n’ roll ιστορία ανάμεσα σε θρίλερ και ψυχολογικό δράμα, παρακολουθεί την ολίσθηση ενός εκρηκτικού χαρακτήρα μέσα στο υπόγειο, μποέμ και κυνικό Παρίσι. Στον πρωταγωνιστικό ρόλο βρίσκεται ο πάντα εξαιρετικός Ρομέν Ντουρίς (που βλέπουμε στο Cinobo και στις ταινίες «Οι Αγώνες Μας» και «Ο Εξαφανισμένος Φάκελος») έχοντας δίπλα του μεταξύ άλλων τη Σελίν Σαλέτ («Σώμα με Σώμα») και τον Λοράν Λουκά («Raw»), ενώ το σενάριο υπογράφει η ίδια η δημιουργός και σκηνοθέτις της σειράς Κάθι Βερνέι, μαζί με τον σεναριογράφο του «Call My Agent!», Μπενζαμάν Ντιπά. Η Βερνέι λέει για την επιλογή του Ντουρίς: «Ο ήρωας εκπέμπει μια αθωότητα, είναι λίγο σαν παιδί. Όπως ο Ηλίθιος του Ντοστογιέφσκι. Όμως δεν ξέρω αν αυτό δείχνει έλλειψη συνείδησης ή αποτελεί ένδειξη σοφίας. Στο βιβλίο ο χαρακτήρας έχει χρόνο να αναπτυχθεί, στη σειρά πρέπει να σχηματιστεί από την αρχή, και ο Ρομάν βοήθησε σε αυτό περισσότερο απ’ όσο ήλπιζα ποτέ. Είναι ηθοποιός που σε κάνει να νιώθεις ότι είναι φίλος σου, που εκπροσωπεί τους ανθρώπους οι οποίοι είναι με κάποιο τρόπο κολλημένοι στο παρελθόν, στη νοσταλγία.»