Η χώρα που έμελλε να ονομαστεί Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και να αλλάξει τον ρου της παγκόσμιας Ιστορίας ήταν για δεκαετίες ολόκληρες ένα αχανές κι ανεξερεύνητο πεδίο ανεξάντλητων ευκαιριών, ουτοπικών οραμάτων και τυχοδιωκτικών βλέψεων, ο προορισμός για χιλιάδες (και στη συνέχεια εκατομμύρια) παρίες από όλο τον κόσμο που αναζήτησαν σ’ αυτή την πρόσφορη και αχαρτογράφητη γη το όνειρο του πλούτου και της καταξίωσης, το έδαφος πάνω στο οποίο χτίστηκε ο μύθος του Αμερικάνικου Ονείρου και πλάστηκε το αφήγημα της γέννησης μιας νέας υπερδύναμης.

Το «First Cow» της Κέλι Ράιχαρντ δεν είναι φυσικά η πρώτη ταινία που ασχολείται με αυτή την περίοδο. Το αμερικανικό σινεμά έχει πλειστάκις και με περισσότερη ή λιγότερη ιστορική ακρίβεια  προσπαθήσει να ιχνηλατήσει αυτή την πορεία προς ένα πολυσυλλεκτικό και ετερόκλιτο έθνος,  δημιούργησε, άλλωστε, ένα ολόκληρο είδος, το γουέστερν, σε μια προσπάθεια να ενισχύσει την ιστορική υπόσταση ενός νεαρού ακόμα κράτους που χρειαζόταν τους συλλογικούς μύθους και τις αφηγήσεις για να ξεπεράσει τις ενδογενείς αντιθέσεις, τις σφαγές ολόκληρων ιθαγενών πληθυσμών, τα τραύματα και τα εγκλήματα πάνω στα οποία ιδρύθηκε και τα οποία ακόμα το ταλανίζουν.

Το «First Cow» είναι, όμως, μια ταινία που αποφεύγει τις μεγαλόσχημες και επικές κορώνες περί οραματιστών και ηρώων, αντιθέτως δίνει το λόγο και κυρίως αφουγκράζεται όλους εκείνους τους αφανείς και ξεχασμένους που έχτισαν με τη συντριβή τους το σαθρό οικοδόμημα του καπιταλισμού και του αμερικανικού ονείρου, προσφέροντας μια συγκινητική και γλυκόπικρη, ανθρώπινη και στοχαστική αλληγορία πάνω στη φιλία απέναντι στις παραδοσιακές έννοιες της επιτυχίας και του πλούτου με κάθε μέσο, και στη σημασία της ανθρώπινης σύνδεσης έναντι του υλικού κέρδους.

Οι δύο ανθρώπινοι σκελετοί που στην εισαγωγή της ταινίας ανακαλύπτει μια νεαρή γυναίκα τυχαία κατά τη διάρκεια της βόλτας με το σκύλο της σε ένα δάσος στο σύγχρονο, βιομηχανοποιημένο και γκρίζο στο βάθος πεδίου Όρεγκον, ήταν κάποτε, δύο αιώνες πριν, δύο άνδρες με τη δική τους μικρή και θαυμαστή ιστορία, μια απροσδόκητη φιλία που έδωσε δικαίωμα στο όνειρο και γκρεμίστηκε από αυτό, σε ένα σκληρό και απάτητο σύνορο όπου μια ολιγομελής ακόμα κοινότητα συστάθηκε αναζητώντας την οικονομική ευημερία.

Ο Κούκι και ο Κινγκ-Λου, απάτριδες σε μια νέα πατρίδα, περιπλανώμενοι και πλάνητες, γίνονται φίλοι με την επιτακτικότητα της επιβίωσης σε μια ήδη σκληρή και ανταγωνιστική κοινότητα που κινείται από την απληστία και τον ατομικισμό. Η συντροφικότητα που ανακαλύπτουν ο ένας στον άλλο είναι ένα καταφύγιο, αλλά και μια έμπνευση για επιχειρηματική συνεργασία, παράτολμη και παράνομη, αφού έγκειται στην παραγωγή και πώληση γλυκισμάτων με το γάλα το οποίο κλέβουν από τη μοναδική αγελάδα που υπάρχει στην περιοχή και ανήκει στον Βρετανό αποικιοκράτη και προύχοντα της κοινότητας. Το εγχείρημα θα στεφθεί με επιτυχία και το όνειρο για ένα ξενοδοχείο στο Σαν Φρανσίσκο θα αρχίσει να γίνεται πιο ρεαλιστικό. Σπάνια, όμως, το μυστικό της επιτυχίας παραμένει μυστικό.

Το «First Cow» ανατρέπει αναζωογονητικά τις παραδοσιακές προσδοκίες ενός success story και αμφισβητεί τις συμβατικές έννοιες της επιτυχίας και της προσωπικής εκπλήρωσης μέσα από την οικονομική πρόοδο, τις ίδιες τις ρίζες δηλαδή της αμερικανικής νοοτροπίας και ψυχοσύνθεσης. Με έναν ρυθμό ελεγειακό και ράθυμο αφήνει το θεατή να στοχαστεί πάνω στα δομικά στοιχεία του κυρίαρχου συστήματος οικονομικής, πολιτικής και εν τέλει ηθικής σκέψης των τελευταίων δύο αιώνων και στην αξία ή τη ματαιότητα ενός ατέρμονου και ανθρωποφάγου κυνηγιού.

«Η Ιστορία δεν έχει φτάσει ακόμα εδώ», λέει ο Κινγκ στον Κούκι, όμως η ιστορία έχει αρχίσει να γράφεται ήδη ακόμα και στα απάτητα δάση του Όρεγκον που τόσο νατουραλιστικά κινηματογραφεί η Ράιχαρντ μέσα από τα αυστηρά οριοθετημένα κάδρα της. Ο Κούκι και ο Κινγκ δεν θα φιλοξενηθούν στις σελίδες κανενός συγγράμματος και θα ξεχαστούν όπως εκατομμύρια άλλοι. Ανακάλυψαν, όμως, μια δική τους Αμερική.