Άλλη μια σεζόν White Lotus έφτασε στο τέλος της και, είμαστε σίγουροι ότι έχεις αισθανθεί ήδη το κενό. Για τρεις σεζόν, η αιχμηρή πένα του Μάικ Γουάιτ, ανατομούσε τις λεπτές (ή και όχι τόσο) εκφράσεις της ταξικής ταυτότητας και των ανισοτήτων που αυτή αναπαράγει, παρατηρώντας εκκεντρικούς πλουσίους που παραθερίζουν στα- γνώριμα πλέον- White Lotus resorts, καθώς και τους υπαλλήλους που τους (εξ)υπηρετούν.

Με τη σεναριακή δεινότητα που του χάρισε αμέτρητα βραβεία, ο Μάικ Γουάιτ δεν κάνει μια πρόχειρη προσπάθεια να εκμεταλλευτεί το «eat the rich» χολιγουντιανό trend της εποχής (η τραγική ειρωνεία του οποίου χρειάζεται ξεχωριστό άρθρο για να αναλυθεί), αλλά κατασκευάζει μια οξυδερκή και στοχευμένη σάτιρα του συστήματος του πλούτου και των δυναμικών ανάμεσα σε αυτούς που τον παράγουν και σε αυτούς που τον απολαμβάνουν.

Κρατώντας αυτή την ισορροπία, διαλέγουμε κάποιες ταινίες που, είτε ανέδειξαν άφοβα τη σοκαριστική ταξική ανισότητα της πανδημικής και μετά-πανδημικής εποχής, όπως τα «Παράσιτα» του Μπονγκ Τζουν Χο. Είτε αποτελούν μέχρι σήμερα σημεία αναφοράς στο είδος της ταξικής σάτιρας και θα προκύπτουν πάντα στις συζητήσεις γι αυτήν, όπως «Η Κρυφή Γοητεία της Μπουρζουαζίας», του Λουίς Μπουνιουέλ. Αν, λοιπόν, μόλις τελείωσες το White Lotus και αναρωτιέσαι τι να δεις τώρα, η παρακάτω λίστα είναι για σένα!

Παράσιτα (Parasite), του Μπονγκ Τζουν-Χο

Η οικογένεια των Κιμ είναι αγαπημένη, αλλά είναι όλοι τους άνεργοι και το μέλλον τους διαγράφεται ζοφερό. Ο γιος της οικογενείας βρίσκει δουλειά ως καθηγητής ιδιαίτερων κι ελπίζει επιτέλους σε σταθερό εισόδημα. Κουβαλώντας τις προσδοκίες όλης του της οικογένειας, πηγαίνει για συνέντευξη στο σπίτι των Παρκ - ιδιοκτητών μια διεθνούς εταιρείας πληροφορικής - για να συναντήσει την κυρία του σπιτιού. Μετά την πρώτη αυτή συνάντηση, ξεκινάει ένας χείμαρρος ατυχών συμβάντων. Δες την ταινία εδώ.

Η Κρυφή Γοητεία της Μπουρζουαζίας (The Discreet Charm of the Bourgeoisie), του Λουίς Μπουνιουέλ

Μια ομάδα ευκατάστατων αστών καταφθάνουν για δείπνο όμως διαπιστώνουν πως έχουν κάνει λάθος στην ημερομηνία. Μέσα από μια σειρά όλο και πιο σουρεάλ επεισοδίων, οι έξι φίλοι προσπαθούν κατ’επανάληψη να γευματίσουν, όμως το δείπνο δεν φτάνει ποτέ. Δες την ταινία εδώ.

Το Τρίγωνο της Θλίψης (Triangle of Sadness), του Ρούμπεν Έστλουντ

Ο Καρλ και η Γιάγια είναι μοντέλα και influencers, η σχέση των οποίων γίνεται όλο και πιο δύσκολη λόγω των χρημάτων. Όταν τους προσφέρονται δωρεάν θέσεις σε μια πολυτελή κρουαζιέρα, βρίσκονται να μοιράζονται ένα υπερπολυτελές σκάφος με εμπόρους όπλων και έναν ολιγάρχη, ενώ ένας κυνικός μαρξιστής αλκοολικός είναι ο καπετάνιος του πλοίου, καθώς τα πράγματα έρχονται γρήγορα τα πάνω κάτω. Δες την ταινία εδώ.

Snowpiercer, του Μπονγκ Τζουν-Χο

Το 2031 μ.Χ. η Γη έχει περιέλθει σε μια νέα εποχή παγετώνων και οι μόνοι επιζώντες επιβαίνουν στο Snowpiercer, ένα τρένο που κινείται συνεχώς. Μην μπορώντας να ανεχτούν άλλο τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης, οι επιβάτες της οικονομικής θέσης εξεγείρονται και προσπαθούν να φτάσουν ως το μπροστινό βαγόνι της μηχανής και να πάρουν τον έλεγχο. Δες την ταινία εδώ.

Πρόσκληση σε Δείπνο (Beatriz at Dinner), του Μιγκέλ Αρτέτα

Η Μπέατριζ είναι θεραπεύτρια μασάζ στο Λος Άντζελες που οδηγεί στο παραθαλάσσιο αρχοντικό μιας πελάτισσάς της. Όταν η παλιά της Volkswagen χαλάσει στο δρόμο, λαμβάνει μια φιλική πρόσκληση από την Κάθι, την πελάτισσα, να μείνει για ένα φαινομενικά αθώο επαγγελματικό δείπνο. Καθώς οι φιλοξενούμενοι φτάνουν και το κρασί αρχίζει να ρέει άφθονο, η Μπέατριζ βρίσκεται ξαφνικά στο κέντρο ενός λεκτικού πολέμου με έναν αδίστακτο κτηματομεσίτη που ενδιαφέρεται περισσότερο για τα χρήματα από τους ανθρώπους. Δες την ταινία εδώ.

Metropolitan, του Γουίτ Στίλμαν

Σε ένα διαμέρισμα στο Μανχάταν, μια παρέα αριστοκράτες της Νέας Υόρκης συναντιούνται σχεδόν κάθε βράδυ για να μιλήσουν για την κοινωνική κινητικότητα, να παίξουν μπριτζ και να συζητήσουν για τον σοσιαλισμό του Φουριέ: ο κυνικός Νικ, ο φιλοσοφημένος Τσάρλι, η party girl Σάλι και η Όντρεϊ. Μαζί τους είναι και ο Τομ. Προέρχεται από κατώτερο οικονομικό στρώμα και είναι επικριτικός απέναντι στον τρόπο ζωής τους. Βρίσκει όμως μια αδελφή ψυχή στο πρόσωπο της Όντρεϊ, η οποία αρχίζει να τον ερωτεύεται. Δες την ταινία εδώ.

Η Τελετή (A Judgement in Stone), του Κλοντ Σαμπρόλ

Η Σοφί είναι μία εσωστρεφής κοπέλα, που εργάζεται ως υπηρέτρια στο σπίτι μιας μεγαλοαστικής οικογένειας, στα προάστια του Παρισιού. Εργατική και υπάκουη, η Σοφί προσπαθεί να κρύψει από τα αφεντικά της ότι είναι αναλφάβητη. Σύντομα, θα γίνει φίλη με τη Ζαν την ταχυδρόμο, μια αντισυμβατική, αλλόκοτη και αλλοπρόσαλλη γυναίκα, που θα προσπαθήσει να τη στρέψει εναντίον των εργοδοτών της. Δες την ταινία εδώ.

Το Τετράγωνο (The Square), του Ρούμπεν Έστλουντ

Ο ευφυής και ωραίος επιμελητής ενός μουσείου σύγχρονης τέχνης είναι διαζευγμένος, αφοσιωμένος πατέρας δύο παιδιών, οδηγεί ηλεκτρικό αυτοκίνητο και υποστηρίζει κοινωφελείς οργανισμούς. Η νέα έκθεση που επιμελείται είναι μια εγκατάσταση που προσκαλεί τους περαστικούς στον αλτρουισμό, υπενθυμίζοντας την ευθύνη απέναντι στον συνάνθρωπο. Μετά την κλοπή του κινητού του, ο επιμελητής μπλέκεται σε ντροπιαστικές καταστάσεις. Και εκείνος, αλλά και το ίδιο το μουσείο, οδηγούνται σε υπαρξιακή κρίση. Δες την ταινία εδώ.