Ο Αλέξ και η Νοεμί, ζευγάρι γύρω στα 30, θέλουν ένα παιδί. Αλλά τα σχέδιά τους ανατρέπονται όταν η μητέρα του Αλέξ, η Σουζάν, αρχίζει να συμπεριφέρεται αρκετά περίεργα. Οφείλεται στο ότι πάσχει από Σημασιολογική Άνοια, μια προοδευτική νευροεκφυλιστική διαταραχή που επηρεάζει τη συμπεριφορά της. Ξοδεύει αλόγιστα χρήματα, επισκέπτεται τους γείτονές της μες στα μεσάνυχτα για να φάει φέτες ψωμί και φτιάχνει μια ψεύτικη άδεια οδήγησης για την ίδια, με ψαλίδι και κόλλα. Η Σουζάν γίνεται ένα ανεξέλεγκτο μικρό παιδί. Ένα απροσδόκητο και ασυνήθιστο γονεϊκό πρόγραμμα εκπαίδευσης για τη Νοεμί και τον Αλέξ.
Στην πρώτη μεγάλου μήκους ταινία τους, οι βέλγοι δημιουργοί Ραφαέλ Μπαλντονί και Αν Σιρό, που συνεργάζονται από το 2007, αντιμετωπίζουν ένα σοβαρό θέμα με ευαισθησία και χιούμορ: τι κάνουμε όταν οι γονείς μας επιστρέφουν στην παιδική ηλικία; Πρέπει να βάλουμε τη ζωή μας σε αναμονή όσο περιμένουμε να τελειώσει η δική τους; Εδώ, μας μιλούν για τη δημιουργική διαδικασία που ακολουθούν: «Η ταινία αντιμετωπίζει μια κατάσταση που είναι στην πραγματικότητα τραγική: ένα ζευγάρι που υποφέρει επειδή τα σχέδιά τους να κάνουν οικογένεια παρεμποδίζονται από την ξαφνική ασθένεια ενός από τους γονείς τους. Αλλά εμείς προσπαθήσαμε να διασχίσουμε τη γραμμή μεταξύ της δραματικής πλευράς της κατάστασης και της χαράς και του φωτός που επίσης συνοδεύουν αυτή την εμπειρία.
Όσον αφορά τη διαδικασία που ακολουθούμε όταν γράφουμε τις ταινίες μας, ξεκινάμε με ένα πρώτο προσχέδιο, μια γενική ιδέα της ιστορίας. Στη συνέχεια γράφουμε ένα δεύτερο προσχέδιο, αφήνοντας κενά. Στόχος δεν είναι να συνδυάζονται τέλεια τα πράγματα, από το Α έως το Ω. Δουλεύουμε σκηνές-κλειδιά και αφήνουμε τους ηθοποιούς να τις “τρέξουν”. Στη συνέχεια, συμπληρώνουμε τα κενά, κατασκευάζουμε, αποδομούμε, ανακατασκευάζουμε, σαν να παίζουμε με παιδικά τουβλάκια. Αυτό συνεχίζεται και κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων. Επιπλέον, επιτρέπουμε να συμβούν “ατυχήματα” και τα ενσωματώνουμε στην ιστορία. Θέλουμε να διατηρήσουμε αυτή την ελαστικότητα και την ψυχική ενέργεια. Προσπαθούμε να παραμείνουμε πολύ οργανικοί, πολύ ανοιχτοί, για να καταγράψουμε αυτό που συμβαίνει. Κάτι που δεν είναι πάντα εύκολο, ειδικά κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων!»