Τζορτζ Ρομέρο, ο δημιουργός των ταινιών με ζόμπι. Αυτή η πρόταση συνόδευε κείμενα και βίντεο που έγιναν για την καριέρα του σκηνοθέτη, από τη δεκαετία του ‘70 μέχρι και το θάνατό του το 2017. Ο άνθρωπος που έφτιαξε ένα νέο είδος μέσα σε ένα μεγαλύτερο είδος (αυτό του τρόμου) που προσπαθούσε να ανταποκρίθει στις προκλήσεις μιας πιο απαιτητικής εποχής, το έκανε χωρίς να χρησιμοποιήσει τη λέξη ζόμπι στην ταινία που ορίζεται ως η αρχή των ζόμπις.
Η «Νύχτα των Ζωντανών Νεκρών» υπήρξε καταλυτική στην εποχή της και παραμένει ως σήμερα σημείο αναφοράς των περισσότερων σκηνοθετών που ασχολήθηκαν στη ζωή τους με το είδος του τρόμου. Πέρα από τα σίκουελ της πρώτης ταινίας αλλά και τις παραλλαγές που ακολούθησαν – με κορυφαία όλων το απολαυστικό «Shaun of the Dead» του Έντγκαρ Ράιτ – η ταινία λειτούργησε άθελά της ως κανόνας, τουλάχιστον ως ένα χρονικό σημείο, για το στήσιμο αντίστοιχων και πολύ πετυχημένων φιλμ.
Ο Ρομέρο παρουσίασε τα ζόμπι του ως ανέκφραστα πρόσωπα που κινούνται αργά και καταναλώνουν ως τροφή την ανθρώπινη σάρκα, αδιοφορώντας αν είναι του αδερφού τους ή ενός αγνώστου. Η προβλέψιμη αυτή συμπεριφορά που απέρριπτε εντελώς όμως το συναίσθημα λειτούργησε ως μια αδιάκοπη και σχεδόν επιβλητική απειλή, η οποία μπορούσε να περάσει στο κοινό που μέχρι τότε γελούσε με τα ουρλιαχτά των αντίστοιχων «τεράτων». Η απρόσμενη επιτυχία της ταινίας έδειξε το δρόμο στο μέλλον, τα ζόμπι έγιναν πια ισότιμα μέλη της μυθολογίας του τρόμου, κρύβοντας πίσω από την έλλειψη έκφρασης ένα μυστήριο για το αν τελικά μεταφέρουν υπόγεια μηνύματα στο κοινό ή όχι.
Το τελευταίο συνοδεύει ως debate την ταινία από την αρχή της, καθώς ο Ρομέρο και ο Ρούσο έπαιξαν διαφημιστικά με την ατάκα «no messages, just terror» προσπαθώντας να ανοίξουν περισσότερο το κοινό της ταινίας και να αποκρούσουν τους κριτικούς που έβλεπαν κοινωνικοπολιτικά μηνύματα πίσω από τα ζόμπι.
Η ταινία παρουσιάζεται στο Cinobo στην επίσημη κόπια της αποκατεστημένη σε HD, μακριά από το καλάθι των αμέτρητων πειρατικών εκδοχών που ακολούθησαν την κυκλοφορία της το 1968, καθώς λόγω ενός τεχνικού λάθους ήταν για χρόνια ελεύθερη δικαιωμάτων. Το γεγονός αυτό γέννησε κακομονταρισμένες εκδοχές που βρέθηκαν να παίζονται σε σινεμά και τηλεοράσεις στο παρελθόν, δίνοντας κέρδη σε ανθρώπους που ουδεμία σχέση είχαν με αυτή, ένα ευτράπελο που συνδέθηκε πάντως με το μύθο της χωρίς να καταστρέψει την καριέρα του Ρομέρο που παρέα με τα ζόμπι του συνέχισε να εξερευνά απόκρυφες γωνιές του τρόμου.