32 χρόνια μετά το White Dog του Σάμιουελ Φούλερ, με θέμα την προσπάθεια επανεκπαίδευσης ενός σκύλου εκπαιδευμένου από λευκό ρατσιστή να επιτίθεται αποκλειστικά σε αφροαμερικανούς, ο σκύλος και η σχέση του με τον άνθρωπο ξαναχρησιμοποιούνται ως αφηγηματικό εργαλείο για μια ιστορία σχετική με τον ρατσισμό. Όχι τυχαία, αυτό συνέβη στην Ουγγαρία, μια χώρα που εδώ και αρκετά χρόνια φλερτάρει ανοιχτά με ακροδεξιές αντιλήψεις που η Ευρώπη είχε την αφέλεια να πιστεύει πως είχε εκτοπίσει, όμως επανέφερε γρήγορα η γενικευμένη οικονομική ανέχεια και η συνεχιζόμενη έλευση μεταναστών που ονειρεύονται μια καλύτερη ζωή.

Στην Ουγγαρία της εποχής μας λοιπόν, όλα ξεκινούν από μια κυβερνητική απόφαση που αυξάνει τη φορολογία στους ιδιοκτήτες ημίαιμων σκύλων, κάτι που αλυσιδωτά στέλνει πολλούς ημίαιμους στα καταφύγια ή στο δρόμο. Μια νεαρή κοπέλα της οποίας ο πατέρας παίρνει την απόφαση να απαλλαχτεί από τους φόρους, αποφασίζει να ψάξει για τον σκύλο της αλλά κυρίως να τα βαλει με όσα πιστεύει ότι ευθύνονται για το ότι ο κόσμος είναι γεμάτος διαχωριστικές γραμμές.

Ο Κορνέλ Μουντρούτσο μετρούσε ήδη μια δεκαετία συμμετοχών και βραβείων σε φεστιβάλ, πριν πάει με τον Λευκό Θεό του στις Κάννες, εκεί που ανάγκασε τον κόσμο να μάθει καλύτερα το όνομά του. Αντιστρέφοντας το Dog της ταινίας του Φούλερ με το God, βρήκε πάνω σε αυτή την αναζήτηση της ηρωίδας του τους κατάλληλους κώδικες για να φτιάξει μια μοντέρνα ιστορία εκδίκησης, όπου το πλάσμα που επιτίθεται και σκοτώνει είναι πια ο λευκός άνθρωπος (όπως έχει αποδείξει η παλιότερη αλλά και σύγχρονη ιστορία του) και το θύμα είναι οποιουδήποτε είδους μειονότητα. Χρησιμοποιώντας εξαιρετικά τη μουσική ως όπλο ενάντια στον πόλεμο των διαχωρισμών, εισάγει το στοιχείο της φαντασίας ώστε να δώσει στην ταινία του τη γοητεία του παραμυθιού, πλήρως εναρμονισμένου με την επικαιρότητα της εποχής.

Παράλληλα, έριχνε και προειδοποιητικές βολές, ένα είδος πρόβλεψης για τους διαχωρισμούς που έρχονταν. Μιλώντας τότε για την ταινία του την χαρακτήρισε ως «κριτική πάνω σε μια μελλοντική Ουγγαρία, όπου μια μικρή ομάδα επιβάλλεται πάνω στη γενικότερη μάζα. Αυτό αφορά και την ίδια την Ευρώπη. Μια κλειστή ελίτ κρατάει την εξουσία στα πράγματα, την ίδια στιγμή όπου οι πολιτικοί, σαν να βρισκόμαστε σε ένα ριάλιτι σόου, λειτουργούν ως σταρ που μπαινοβγαίνουν στη Βουλή. Αν δεν προσέξουμε, οι μάζες θα εξεγερθούν μια μέρα» – 7 χρόνια μετά δεν φαίνεται να έχει πέσει πολύ έξω.

Η ταινία του κέρδισε τότε το πρώτο βραβείο στο Τμήμα Ένα Κάποιο Βλέμμα, αλλά και το γλυκύτατο Palm Dog, έναν ειδικό Φοίνικα Σκύλων προς τιμήν των πάνω από 200 τετράποδων που δίνουν το δικό τους ιδιαίτερο χρώμα στην ταινία.