Ο Γούντι Άλεν είπε στην ταινία του Μανχάταν (1979) ότι η τέχνη είναι αυτό για το οποίο ζούμε. Είναι όμως και κάτι για το οποίο αξίζει να σκοτώσουμε; Αυτό είναι το μεγάλο ερώτημα στην καρδιά του απολαυστικού «Σφαίρες Πάνω από το Μπρόντγουεϊ», που ο Άλεν έγραψε μαζί με τον φίλο του Ντάγκλας ΜακΓκράθ, παλιότερο σεναριογράφο στο Saturday Night Live.  Μια κωμωδία γεμάτη τρελούς, εμβληματικούς χαρακτήρες με μεγάλες ιδέες - για πολλούς από τις καλύτερες ταινίες του δημιουργού, και σίγουρα μέσα στις σημαντικότερες των 90s. 

Νέα Υόρκη, δεκαετία του 1920. Ο Τζον Κιούζακ (στη δεύτερη συνεργασία του με τον Άλεν μετά το «Σκιές και Ομίχλη» του ‘91) πρωταγωνιστεί ως Ντέιβιντ Σέιν, νεαρός επίδοξος θεατρικός συγγραφέας που δέχεται να πάρει χρήματα από τον γκάνγκστερ Νικ Βαλέντι (Τζο Βιτερέλι) για να ανεβάσει το τελευταίο του έργο. Με έναν όρο: πρέπει να δώσει έναν ρόλο στο κορίτσι του Βαλέντι, την ατάλαντη Όλιβ Νιλ (μία θαυμάσια Τζένιφερ Τίλι), και όλα αυτά υπό την επίβλεψη του σωματοφύλακά της Τσιτς (ο Τσαζ Παλμιντέρι στον πρώτο του μεγάλο κινηματογραφικό ρόλο, λίγο πριν τους Συνήθεις Ύποπτους). Όταν ο Τσιτς αποδεικνύεται ότι έχει ταλέντο στο θέατρο, τα σχέδια όλων αρχίζουν να βγαίνουν εκτός ελέγχου. 

Στις «Σφαίρες Πάνω από το Μπρόντγουεϊ» η Νταϊάν Γουίστ συνεργάστηκε για 5η φορά με τον Άλεν, ο οποίος στη συνέχεια σχολίασε ότι δυσκολεύτηκε να την πείσει, αφού ο ρόλος ήταν αρκετά εκτός όσων είχε κάνει ως τότε. Όμως η Γουίστ δεν το μετάνιωσε: «Νιώθω ότι ο Γούντι μού δίνει την ευκαιρία να μπω σε περιπέτειες που δεν θα μου έδινε κανένας άλλος σκηνοθέτης». Τελικά ο ρόλος της ως Έλεν Σινκλέρ τής χάρισε επίσης Όσκαρ και Χρυσή Σφαίρα Β’ Γυναικείου Ρόλου το 1995.  

Το καστ συμπληρώνει η Μέρι Λουίζ Πάρκερ δέκα χρόνια πριν τον τηλεοπτικό της θρίαμβο με το «Weeds», αλλά κι ένας από τους σημαντικότερους βρετανούς ηθοποιούς, ο Τζιμ Μπρόουντμπεντ. Όταν ο Άλεν του πρότεινε τον ρόλο, ο ηθοποιός βρισκόταν μαζί με την πρώην σύντροφο του σκηνοθέτη, Μία Φάροου, στα γυρίσματα της ταινίας «Ο Λόφος με τις Χήρες». Τη ρώτησε τη γνώμη της και του είπε: «Συγχαρητήρια. Είναι υπέροχος σκηνοθέτης, απλώς μην κάνεις παιδιά μαζί του». 

Ο Γούντι Άλεν δεν εμφανίζεται στην ταινία, για πρώτη φορά μετά το «Άλις» (1990). Ο ίδιος σχολίαζε για τον ρόλο του Κιούζακ: «Δεν υπάρχει περίπτωση να παίξω αυτό τον ρόλο. Πρόκειται για έναν νεαρό, ιδεαλιστή συγγραφέα που ερωτεύεται μια μεγαλύτερη γυναίκα. Είμαι τριάντα χρόνια μεγαλύτερος απ’ ό,τι πρέπει». 

Σε αντίθεση με τις μυστηριώδεις, μπεργκμανικές αφίσες που είχαν οι ταινίες του Άλεν τη δεκαετία του ‘80, αυτή τη φορά επέτρεψε μια αρκετά εμπορική αφίσα με τα χαμογελαστά πρόσωπα των πρωταγωνιστών. Το «Σφαίρες Πάνω από το Μπρόντγουεϊ» είναι η πρώτη ταινία του μετά το «Μέρες Ραδιοφώνου» (1987) με δικό της επίσημο soundtrack, ενώ 20 χρόνια μετά την κυκλοφορία του, το 2014, έγινε μιούζικαλ στο Μπρόντγουεϊ, με πρωταγωνιστή τον Ζακ Μπραφ.