Η ζωή μιας οικογένειας ροδακινοπαραγωγών αλλάζει ριζικά όταν ο νέος ιδιοκτήτης της γης τους αποφασίζει να πουλήσει τα χωράφια για να εγκατασταθούν φωτοβολταϊκά. Για πρώτη φορά, το μέλλον τους διαγράφεται αβέβαιο και προκαλούνται ρήξεις στις σχέσεις τους, καθώς κινδυνεύουν να χάσουν πολύ περισσότερα από τις καλλιεργήσιμες εκτάσεις τους.

Η σκηνοθέτις του νοσταλγικού «Ένα Αξέχαστο Καλοκαίρι», Κάρλα Σιμόν, άγγιξε ένα πολύ προσωπικό θέμα με την ταινία της που τιμήθηκε με Χρυσή Άρκτο στο Φεστιβάλ Βερολίνου 2022, και μας μιλά για την ιστορία τη δικής της οικογένειας, από την οποία εμπνεύστηκε αυτή της οικογένειας Σολέ.

«Το Αλκαράς είναι ένα μικρό χωριουδάκι, βαθιά στην Καταλονία, όπου η οικογένειά μου καλλιεργεί ροδάκινα. Όταν πέθανε ο παππούς μου, οι θείοι μου κληρονόμησαν τη γη και τη φροντίδα της. Η θλίψη για τον παππού μου με έκανε να εκτιμήσω την κληρονομιά της οικογένειάς μου και την αφοσίωσή τους στην καλλιέργεια. Έμαθα να εκτιμώ τα δέντρα που καλλιεργούν, ως κάτι που κάποια μέρα ίσως καταστραφεί. Έτσι προέκυψε η πλοκή της ταινίας: μια αγροτική οικογένεια, οι Σολέ, ετοιμάζονται να χάσουν τις ροδακινιές τους, καθώς ο ιδιοκτήτης θέλει να εγκαταστήσει φωτοβολταϊκά στα χωράφια.

Οι άνθρωποι καλλιεργούν τη γη ανά ομάδες οικογενειών από τη Νεολιθική εποχή. Είναι το αρχαιότερο επάγγελμα. Αλλά η ιστορία των Σολέ έρχεται σε μια περίοδο που αυτός ο τρόπος καλλιέργειας δεν είναι πια βιώσιμος. Υπάρχει ένα αληθινό ερώτημα, το τι σημαίνει η γεωργία για εμάς σήμερα. Θελήσαμε να αποτίνουμε ένα νοσταλγικό αλλά όχι συναισθηματικό φόρο τιμής στις τελευταίες οικογένειες αγροτών που αντέχουν και κρατούν τις παραδόσεις.

«Οι Ροδακινιές του Αλκαράς» είναι επίσης μια ταινία για τις οικογενειακές σχέσεις, τις εντάσεις ανάμεσα στις διαφορετικές γενιές και τη σημασία της ενότητας σε περιόδους κρίσης. Είναι μια ταινία συνόλου, γιατί ήθελα να εκφράσω τι σημαίνει να είσαι μέλος μιας τεράστιας οικογένειας. Οι άνθρωποι να μιλούν ο ένας πάνω στον άλλον, αντίθετες ενέργειες, χάος, μικρές αλλά σημαντικές χειρονομίες, συναισθήματα που προκαλούν αντιδράσεις σαν ντόμινο… Κάθε μέλος της οικογένειας Σολέ προσπαθεί να βρει τη θέση του, ενώ ετοιμάζονται όλοι να χάσουν την κοινή τους ταυτότητα.

Συνεργαστήκαμε με ερασιτέχνες ηθοποιούς από την περιοχή του Αλκαράς, που έχουν αληθινό δεσμό με τη γη. Με σκοπό να μοιάζουν με οικογένεια, πέρασαν τόσο χρόνο μαζί, που τώρα πια απευθύνονται ο ένας στον άλλον με τα ονόματα των χαρακτήρων που υποδύθηκαν.»

Η Κάρλα Σιμόν είναι σεναριογράφος και σκηνοθέτις γεννημένη το 1986 σε ένα μικρό καταλανικό χωριό. Σπούδασε Οπτικοακουστική Επικοινωνία στη Βαρκελώνη και στην Καλιφόρνια. Το 2011 κέρδισε υποτροφία από το ίδρυμα La Caixa για μεταπτυχιακό πρόγραμμα στο London Film School, όπου σκηνοθέτησε αρκετές μικρού μήκους ταινίες. Το «Ένα Αξέχαστο Καλοκαίρι» (2017) είναι το αυτοβιογραφικό της μεγάλου μήκους ντεμπούτο. Κέρδισε το Βραβείο Καλύτερου Ντεμπούτου και το Μεγάλο Βραβείο Generation Kplus στο Φεστιβάλ Βερολίνου, καθώς και τρία βραβεία Goya, ενώ συγκέντρωσε περισσότερα από 30 βραβεία παγκοσμίως και εκπροσώπησε την Ισπανία στα Όσκαρ του 2018. Την ίδια χρονιά, στο 71ο Φεστιβάλ Καννών, η Κάρλα Σιμόν έλαβε το βραβείο Νέου Ταλέντου Kering | Women In Motion. Το έπαθλο, που σκοπό έχει να βοηθήσει γυναίκες δημιουργούς να αποκτήσουν προβολή και αναγνώριση, συνοδεύεται από επιχορήγηση 50.000 ευρώ, ποσό που συνέβαλε στην υποστήριξη της δεύτερης μεγάλου μήκους ταινίας της, «Οι Ροδακινιές του Αλκαράς».