Λίγο πριν συμπληρωθούν 60 χρόνια από την πρώτη του σκηνοθετική υπογραφή στο ελληνικό σινεμά, με τη μικρού μήκους ταινία Ο Κλέφτης (1965), ένας από τους σπουδαιότερους έλληνες σκηνοθέτες αποφασίζει να κοιτάξει πίσω στο συνολικό του έργο και να μην αφήσει ούτε μια στιγμή του να χαθεί στη λήθη του χρόνου. Ήδη μέσα από συνεντεύξεις του τα τελευταία χρόνια, ο Παντελής Βούλγαρης μιλούσε για τη δυσκολία που έχουν οι ψηφιοποιήσεις αλλά και την ανάγκη που υπάρχει για να γίνουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο ώστε να αποτελέσουν ένα μοναδικό κληροδότημα για το μέλλον.

Πρόκειται άλλωστε για τη δουλειά ενός σκηνοθέτη που συνδέει το κλασικό ελληνικό σινεμά με το νεότερο, μαθαίνοντας ο ίδιος την τέχνη του μέσα από τις παραγωγές της Finos Films και ξεκινώντας αργότερα μια πορεία με ταινίες που συνεχίζουν να απευθύνονται σε μεγάλο κοινό και ασχολούνται με τη σύγχρονη ελληνική ιστορία, τα θεατρικα παρασκήνια, το ποδόσφαιρο, τα διηγήματα και τις ιστορίες που γεννά η επαρχία. Ως μοναδικός παρατηρητής και αφηγητής, ο Βούλγαρης συγκέντρωσε έναν ετερόκλητο σύνολο χαρακτήρων και ιστοριών που χαρακτηρίζουν τη χώρα μας, γι’ αυτό παραμένουν ως σήμερα επίκαιρες και ευπρόσδεκτες από νεότερο κοινό.

Το Cinobo με υπερηφάνεια γίνεται κομμάτι αυτού του μεγάλου project αποκατάστασης, που θα συνεχιστεί μέσα στο 2025, και ξεκινά τώρα με τέσσερις ταινίες.