Όταν κάποια στιγμή ζητήθηκε από τον ιρανό σκηνοθέτη Αμπάς Κιαροστάμι να περιγράψει τον εαυτό του, αυτός χρησιμοποίησε τη φράση “πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης”. Στάθηκε κυρίως στον πρώτο όρο για να τονίσει πως το σινεμά ήταν μια από τις πολλές χειροποίητες τέχνες που αρέσκονταν να ασκεί, καθώς μοίραζε τον χρόνο του ανάμεσα σε αυτό και την αγάπη του για τη ζωγραφική και τη ξυλουργική. Ο ίδιος έδωσε ένα άλλο νόημα στον προσδιορισμό “χειροποίητο σινεμά”, με τον οποίο συχνά αποκαλούμε ταινίες με μικρό προϋπολογισμό όπου ο δημιουργός κάνει λίγο-πολύ τα πάντα, καθώς κατάφερε να αφαιρέσει τη φτήνια και να δώσει στο σινεμά της χώρας του την ευκαιρία να γίνει αναγνωρίσιμο και εκτός συνόρων.
Στο δρόμο για την αναγνώριση και την αναγωγή του ίδιου σε έναν από τους σημαντικότερους δημιουργούς παγκοσμίως ο Κιαροστάμι πήρε αρχικά τη μεγάλη απόφαση να παραμείνει στην πατρίδα του,θεωρώντας πως το δέσιμο που είχε με αυτή θα του έδινε την απαραίτητη έμπνευση, ό,τι κι αν συνέβαινε στην πολιτική ζωή της χώρας. Κι όντως, μεγαλούργησε μέσα από απλές, ανθρώπινες ιστορίες χάρη στην παροιμιώδη του άνεση να μπλέκει την πραγματικότητα με τη μυθοπλασία και να τις συνδέει μοναδικά στο μεταίχμιο.
Το παιχνίδι αυτό εκτελέστηκε άψογα στο Close-Up (1990) για να ακολουθήσει μια δεκαετία γεμάτη διακρίσεις στην Ευρώπη, με τον ίδιο να γίνεται πλέον μόνιμος επισκέπτης των φεστιβάλ της. Ταινίες όπως το Μέσα στους Ελαιώνες, το Ο Άνεμος θα μας Πάρει και το βραβευμένο με Χρυσό Φοίνικα Η Γεύση του Κερασιού γίνονται συνώνυμα του arthouse σινεμά στα 90s και γίνονται γνωστές και στη χώρα μας χάρη και στη μεγάλη προσπάθεια του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, μέσω του Δημήτρη Εϊπίδη, αλλά και του Θόδωρου Αγγελόπουλου.
Μετά και τον Φοίνικα βέβαια κάθε ταινία του Κιαροστάμι μετατρέπονταν σε σπουδαίο καλλιτεχνικό γεγονός, ενός ως είθισται σε τέτοιες περιπτώσεις, γνωστοί ηθοποιοί θέλησαν να συνεργαστούν μαζί του. Ο ίδιος βρήκε συναρπαστικά τα νέα ψηφιακά μέσα του 21ου αιώνα και πειραματίστηκε μαζί τους δίνοντας μια νέα εικόνα στο περιεχόμενό του, στο Ten (2002) ενώ λίγα χρόνια αργότερα βρήκε μια αληθινή σταρ που δημιουργούσε μαζί του κάτι μοναδικό. Η Ζιλιέτ Μπινός πρωταγωνίστησε στο Γνήσιο Αντίγραφο, ένα φιλμ που μιλά ακριβώς για το πνευματικό πάντρεμα δύο διαφορετικών κόσμων, αποδεικνύοντας την ύπαρξή του. Λίγα χρόνια πριν το θάνατό του, ο Κιαροστάμι έδειξε για τελευταία φορά την αξιοθαύμαστη ικανότητα της προσαρμογής, σε μια όμορφη, ανθρωποκεντρική ιστορία στο Τόκιο.
Ο θάνατός του το 2016 άφησε πίσω έναν μεγάλο αριθμό από φιλμ, φωτογραφίες αλλά και πολλές κατασκευές ενός αληθινού ποιητή της εικόνας.
